Grieptoestanden

De zon is weer in 't land, de winter is voorbij, alsook de wintergriep die toch wel de volle vier maanden geduurd heeft dit jaar. We kunnen alweer uitkijken naar de griep van volgend jaar, olé! Want dat is wat we doen, toch? We verwachten met z'n allen dat samen met de winter ook steevast elk jaar weer een of andere vorm van griep opduikt. Het aantal zieken lijkt zelfs nog ieder jaar toe te nemen. Lijkt, want dat weet ik niet natuurlijk: wat geschreven wordt in de pers spreekt elkaar al wel eens tegen en is niet altijd eenduidig.

Collectief verwachtingspatroon

Naast alle wetenschappelijk onderzoek en de fysieke oorzaken van griep, bestaat er ook nog zoiets als ons eigen verwachtingspatroon, wat voor veel zaken ondertussen ook collectief zo is. Door er al op voorhand vanuit te gaan dat er griep zal opduiken, creëer je als het ware een grotere mogelijkheid dat het ook daadwerkelijk zo zal zijn. Je bereidt je er, al dan niet bewust, al op voor. In het najaar krijg je dan ook nog eens de mogelijkheid je te laten vaccineren tegen het griepvirus, wat je er opnieuw aan herinnert dat er griep op komst is. 

Een vaccin biedt nochtans geen garantie dat je niet ziek zal worden, omwille van verschillende redenen (bij interesse: zie internet of doe aan zelfonderzoek). 
By the way, wat is er mis met een keertje stevig ziek zijn? Met z'n allen aan de griepspuit, waarom? Ziekte is een natuurlijk verschijnsel. Mag het nog? Mogen we nog ziek worden en even stilstaan bij wat ons lichaam ons te vertellen heeft? Ik heb absoluut begrip voor de situaties waarin gevaccineerd wordt waarbij dat nuttig en raadzaam is. Maar om dat nu zo en masse te doen, elk jaar opnieuw... Ik heb er mijn bedenkingen bij... Ons lichaam zit zo ingenieus in elkaar, het is tot wonderen in staat. 

Verleg je focus 

Je focus verleggen kan trouwens heel wat teweegbrengen in je systeem.
Merk op wat het met je doet als ik de eerste zin van bovenstaande alinea verander naar: 'Een vaccin biedt nochtans geen garantie dat je gezond zal blijven,...' 
Bij 'niet ziek' ligt de nadruk op ziek, bij 'gezond'... op gezond, wat een heel ander effect op je kan hebben bij het lezen alleen al. ;-)  

Je kan er dus evengoed vanuit gaan dat je gezond zal blijven doorheen de winter, geen griepspuit laten zetten en jezelf verzorgen met wat je weet en aanvoelt. Ziekte komt er door heel uiteenlopende redenen. Je lichaam is moe doordat je steeds maar weer over je grenzen gaat en heeft rust nodig, je immuunsysteem is verzwakt, een samenloop van omstandigheden, je bent vatbaarder voor ziekte om gelijk welke reden, kan zelfs ook een periode van transformatie zijn,...

Het hoeft trouwens niet zo te zijn dat je sowieso ziek wordt als iedereen rondom jou ook ziek is of is geweest. Dat was bij mij afgelopen winter het geval: mijn drie huisgenoten hebben ervan geweten, waarvan 1 echt met koorts tot 40,5°C (wat overigens nog steeds geen reden tot paniek hoeft te zijn, wel is alertheid geboden en enige actie ondernemen aangewezen :-)). Ondanks het in huis krioelde van de ziektekiemen, ben ik overeind gebleven. Toch was het niet zo dat ik op mentaal-emotioneel - en zelfs fysiek vlak helemaal goed in mijn vel zat gedurende die periode, integendeel. Want ook dat kan je uitputten.

Pas je innerlijke houding aan 

In het weekend net voor de paasvakantie had ik twee avondjes uit gepland met vrienden, op vrijdag en zaterdag (wat eerder uitzonderlijk is, zo twee avonden na elkaar). Ik had zo al een vermoeden dat, mocht ik toch ziek worden, het waarschijnlijk tegen dan zou zijn (verwachting!). Die week kreeg ik het wel degelijk eventjes wat moeilijker, vooral dan donderdag en vrijdag. Ziek zijn kan best wel eens fijn zijn (haha), maar ik wilde absoluut gezond blijven. 
Wat ik toen deed: ik paste mijn mindset aan door ervan uit te gaan dat ik vrijdag een fantastische avond zou beleven, niet enkel in denken (want dat werkt niet weet je wel), maar ook in voelen en het eigenlijk reeds ervaren en het me ook zo voorstellen. Ook mijn voeding paste ik aan naar droge rijst en wat ik nodig achte op dat moment om sterk genoeg te blijven. Tussen de middag - en dat is niet altijd en overal mogelijk, maar op dat moment dus wel - heb ik me op mijn werk zowel op donderdag als op vrijdag een kwartiertje te rusten gelegd. Wonder boven wonder, ik bleef op de been en heb twee heel fijne avonden beleefd. Ook nadien is ziekte uitgebleven en kon ik verder met mijn bezigheden. Wat ons lichaamsbewustzijn en -mogelijkheden betreft, zijn we tot zoveel meer in staat dan we beseffen en tot nu toe weten...