Hoe doe jij als je gelukkig bent?

Ben je weleens ongelukkig? Niet lekker in je vel? Heel normaal lijkt me... niet alles verloopt altijd zoals je het graag zou hebben natuurlijk en dat is goed. Het brengt je heel veel. Veel meer dan wanneer dat niet zo zou zijn. 

Voor elke emotie, elk gevoel en elk gedrag is een formule. Een formule die jij zelf toepast. Jijzelf hebt een bepaalde strategie, een bepaalde manier waarop je de dingen doet die je doet. De dingen voelt die je voelt. De dingen denkt zoals je die denkt. Zo ook voor gelukkig zijn heb jij een geheel eigen manier. 

Eén simpele vraag kan je dus helpen om het leven weer wat aangenamer te ervaren. Deze zal je niet in elke situatie helpen, maar je kan er alleszins wel wat mee. Hij gaat als volgt: 

Hoe zou jíj nu zijn, doen, handelen, reageren,... als je helemaal gelukkig bent en op en top in je vel zit? 

Dit kan voor een instant verandering zorgen. Want dat kunnen mensen, net als een acteur dat kan. Van het ene moment op het andere van 'staat van zijn', van houding veranderen. Ga maar eens na:

Je wordt 's morgens wakker en besluit nog even een boek te lezen alvorens op te staan. Na 1,5 uur kijk je op de klok: 9u00. 'Mm,' bedenk je je, wetende dat nog langer in bed je energie naar beneden zal halen, 'nog even verder lezen, of sta ik op?' 

Ineens kom je tot het besef dat je om 9u een telefoontje zou krijgen voor een belangrijk gesprek en jij ligt in je bed te lummelen. Nu zou je kunnen zeggen, 'ja, jammer, andere keer, ik los het wel weer op'. In de meeste gevallen echter, zit je ontzéttend snel in je kleren, heb je een slok water binnen, een heldere stem en ben je op tijd aan de telefoon. 

Ander voorbeeldje: je bent verhit een stevige discussie aan het voeren met een huisgenoot, als er plots aan de deur wordt gebeld. In een oogwenk heb je je emoties geparkeerd, je eigen gemoederen tot bedaren gebracht en sta je aan de voordeur bij de nietsvermoedende bezoeker.  

Van de ene seconde op de andere is een mens in staat compleet ander gedrag te vertonen en zich ook compleet anders in zijn vel te voelen. Ook voor blije gevoelens! (Weet je trouwens wat Peter Pan nodig heeft om te kunnen vliegen? Juist, een blije gedachte!) Try it out en kijk wat jij er mee kan. Het kan best lollig zijn! ;-) 

Lusteloos, moe, lui, passief, onderpresteren, ziekte door onvervulde leer-/leefhonger, je identiteit en de invloed van je omgeving

De mens is in wezen een leergierig beestje. Bijleren, experimenteren, ontdekken,...

Je hebt zo van die mensen (volwassenen en kinderen) die echt een massa energie hebben. Energie die zich in heel uiteenlopende en verschillende vormen uit of geuit wil worden. Indien goed besteed, kan je dingen verwezenlijken die je haast niet voor mogelijk houdt. Indien goed gehanteerd en gekanaliseerd, blijf je verbonden met deze eeuwige energiebron en kan je blijven gaan, zonder dat je echt moe wordt. Het is dan ook mogelijk om in 1 dag gedaan te krijgen waar je anders veel langer over zou doen en dit voor een langere periode. 

Mensen die het nodig hebben hun energie te gebruiken, kunnen passief worden als daar niets mee gebeurt. Energiebommetjes kunnen zo hun goesting verliezen en ervoor kiezen om dan maar in de zetel te gaan hangen, te gaan gamen of zelfs in bed te kruipen om de tijd te verdoen. 

Ook moeheid kan optreden door een gebrek aan activiteit of een gebrek aan de JUISTE activiteiten en/of een juiste invulling van dat wat je doet. Je kan zelfs zo moe worden dat je steeds meer slaap nodig hebt, vroeger gaat slapen en toch niet terug vitaal en fit wordt, net door het niet inzetten van je (levens)energie. Op zulke momenten lijkt het er ook helemaal niet op dat je eigenlijk veel meer activiteit en beweging nodig hebt, want 'je bent moe'... 

Wie nood heeft aan cognitieve uitdaging, aan bijleren, wie echt gewoon heel blij wordt van nieuwe dingen leren, kan lusteloos, prikkelbaar of onrustig worden als dat niet gebeurd. Blijft zo'n persoon in steeds hetzelfde cirkeltje draaien wat betreft gedachten, tijdsinvulling, innerlijke dialoog, woonplaats, houding, opgedane kennis, werk, dagelijkse activiteiten,... dan gaat het bergafwaarts met de levenslust, net omdat er te weinig uitdaging is. Dat leidt tot stilstand, stagnatie en vindt er geen groei, verruiming, verrijking plaats. Nieuwe dingen leren waarvan je meteen voelt, ik leer iets nieuws, kan er dan voor zorgen dat dat vlammetje weer aangewakkerd en sterker wordt, waardoor de goesting opnieuw tot leven komt. 

Wie niet de nodige uitdaging krijgt of neemt - en dat is voor zowel kinderen als volwassenen - gaat onderpresteren. Dat uit zich in veel fouten maken bij voor jou eenvoudige of reeds lang gekende dingen, geen initiatief meer nemen, niet meer doen wat je wel zou doen als je lekker energiek in je vel zou zitten, een scala aan bezigheden doe je niet meer (als dat is wat je nodig hebt of deel uitmaakt van wie je bent), allerhande ziektes, kwaaltjes en fysieke mankementen.

Voor bewuste kinderen die al op voorhand weten wat er aan vb leerstof gebracht gaat worden en daar geen sprankeltje nut, uitdaging of nieuwigheid in vinden én ook nog eens heel eigen zijn en weten wat ze wel en niet willen, kan net dat ervoor zorgen dat ze niet deelnemen aan die activiteit of les en voor iets kiezen dat hen meer boeit of uitdaging biedt (tenzij er voor extra uitdaging of een extra dimensie in het leren wordt gezorgd). 

Luiheid kan dus gekweekt worden, ook - en vooral - bij zeer intelligente, bewuste, vitale, energieke mensen. Hierbij speelt de directe omgeving een grote rol. 

Er wordt niet voor niets gezegd: 'De vijf mensen waar je het meest mee optrekt vormen je mee tot wie je wordt.' 'Omring je met de juiste mensen.' Dat klopt helemaal. Je identiteit bepaalt hierin uiteraard ook een bijzonder grote rol, hoe je in je vel zit en waar je zelf tegenaan loopt. Wie bijvoorbeeld moeilijk nee zegt tegen iets wat die niet wil, kan verwatering van de eigen grenzen en identiteit ervaren, waardoor je anders gaat reageren dan je vanuit je eigen autonome identiteit zou doen. Maar even terug naar het belang van de omgeving. 

Mensen in je omgeving die enige kennis hebben van jouw persoon, hoe je functioneert en wat je nodig hebt om in gang te blijven, kunnen daarop inspelen. Wordt jouw behoefte daarin niet gezien of ondersteund, dan blijft jouw vlam niet als dusdanig branden. Ben je een kind, dan is het vaak nog minder eenvoudig om daarmee vooruit te komen als er weinig ondersteuning of gepaste feedback uit de directe omgeving komt. De aard van het beestje is hierbij uiteraard zeer bepalend. 

Wie als omstaander in zijn eigen wereldje leeft of met persoonlijke dingen bezig is of het moeilijk heeft om gelijk welke reden, zal ook minder alert zijn op of minder energie hebben om in te gaan op wat eigenlijk gewenst of nodig is. Zeer normaal, zeer menselijk. Het is dus van belang dat je zelf goed in je vel zit om het ook voor anderen aangenamer en wenselijk te kunnen maken. 

Dat is het voor nu in een klein notendopje. Het is dus goed mogelijk dat je passief, lusteloos, lui en moe bent, omdat je eigenlijk héél veel energie en goesting hebt om te leven en het niet gebruikt zoals wenselijk is. Doe jezelf, neem tot jou wat je nodig hebt en geef het vorm op je eigen unieke wijze. Daar krijg je pas energie van!    

Wat te doen met boosheid (specifieke situatie)?

Na mijn les zedenleer komt een meisje van het vijfde leerjaar, Eveline (fictieve naam) bij me die zich tijdens de les niet zo goed in haar vel voelde. Eerder had ze weleens last gehad van migraine (wat veelal stressgerelateerd is). Ze voelde zich wel ok in de groep, maar er was toch iets binnenin dat ze niet helemaal thuis kon brengen. Ik vraag haar of ze even wil praten. Dat doen we. 

Ze vertelt over thuis. Hoe papa even buiten strijd is en toch hier en daar blijft helpen. Hoe mama worstelt met 3 auto-immuunziektes en nu papa buiten strijd is het allemaal alleen lijkt te moeten doen. Dat er 3 kinderen zijn, waaronder een broer met autisme, en het voor mama allemaal niet zo gemakkelijk is. Dat resulteert er soms in dat mama roept of boos wordt op de kinderen, terwijl deze eigenlijk niets verkeerd doen. Dat maakt dat Eveline ook boos wordt en al eens begint te roepen. 

Eveline is wijs genoeg om te zien hoe de situatie in elkaar zit. Ze kan het allemaal goed plaatsen, alleen met haar eigen boosheid weet ze niet altijd om te gaan. Ze is gevoelig van aard en vangt best wel wat prikkels op. 

Papa hielp haar hier reeds bij met het truckje van tellen tot tien, soms springt ze op haar fiets en gaat ze een rondje rijden (afgesproken met de ouders), ze gaat ook weleens naar haar kamer tot ze weer rustiger is. 

Met boosheid omgaan, daar zijn 1001 mogelijkheden voor. Elke situatie waarin boosheid voorkomt is ook weer anders. Ook je eigen temperament, zelfbeheersing en inzichten spelen daarin een rol. Soms ben je de boosheid zelf, vlam je woorden eruit die eruit willen en ben je héél snel weer de rust zelve. Soms schiet je in verwijt of wil je met dingen gooien en stuk maken. Soms gebruik je de boosheid om net dingen te maken of te creëren, zoals bijvoorbeeld een lied, een dans of begin je het huis te poetsen om de vrijgekomen energie erin kwijt te kunnen. 

Er bestaan tal van oefeningen om met boosheid om te gaan. 

*Ademhaling blijft een belangrijke. Die brengt je steeds weer terug naar je eigen zijn. Je bént immers niet je boosheid, je kan erover nadenken en van op een afstand bekijken, dus je bent het niet. 3x bewust (lees: met je volle aandacht bij je ademhaling en je eigen lichaam) diep in- en uitademen: inademen door de neus, waarbij je buik een ballon wordt, uitademen door de mond en je buik wordt weer plat. Met ademhaling kan je werkelijk je lijf genezen.

*Je voeten in de grond duwen en alle boosheid de grond laten inzakken met behulp van je aandacht. 

*In je hoofdkussen gillen.

*Op je hoofdkussen of je bed slaan. Daarmee doe je niemand pijn, ook jezelf niet. Bedoeling is je energie te kanaliseren, niet om iemand pijn te doen, dus ook jezelf niet. Goed bij jezelf voelen ook waar die boosheid nu mee te maken heeft. Hoe het komt dat je zo boos bent? Het is immers JOUW boosheid. Dat kan een reactie zijn op iets van buitenaf, jij bent het wel die reageert met boosheid. Woorden geven aan wat in je omgaat is zeer zinvol.

*Stevig op je voeten staan en met je armen krachtig in de lucht slaan, alsof je op een deur aan het bonken bent. 

*Je boosheid eruit kleuren met waskrijt op een blad papier, terwijl je ook uitspreekt wat je boos maakt.

*Sommige mensen benutten hun boosheid of het onrecht dat ze ervaren hebben om acties op poten te zetten of een vzw op te richten, ten goede voor vele anderen. Een mooie vorm van getransformeerde boosheid. 

...

Eveline is behoorlijk (zelf)bewust, dat blijkt tijdens ons gesprek. Beter dan in woede uit te barsten, is reeds op voorhand op te merken wanneer het zich aandient. Of zal aandienen. Dat kan ze. Sterk pluspunt als je je daarvan bewust bent! Je hebt dan immers de keuze om zelf te beslissen hoe je gaat reageren. 

Op het moment dat je merkt dat er boosheid opkomt, kan je dat verwoorden. Door bijvoorbeeld te zeggen: 'Ik voel dat ik boos word als jij tegen me roept. Ik zou het fijn vinden als je dat op een rustigere manier zegt.' 

Door uit te spreken wat er in je omgaat, geef je er woorden aan, wat ruimte geeft en ervoor zorgt dat het niet tot ontploffing komt. 

Tussen het moment dat je opmerkt dat je boos begint te worden en je reactie, zit nog een ruimte. Wie zich bewust is van deze emoties, kan ook in zichzelf erkennen: 'Hej, ik begin boos te worden, hoe ga ik hier reageren in deze situatie?' Dat maakt dat je een situatie op zo'n manier een draai kan geven, door bijvoorbeeld humor te gebruiken, dat er helemaal geen sprake meer is van kwaadheid of een uit de hand gelopen situatie. Het kan er zomaar ineens op verbeteren en weer aangenaam en zelfs lachwekkend zijn. 

Het is natuurlijk ook aan ouders om een manier te vinden om met emoties en bepaalde situaties om te gaan en hier uitdrukking aan te geven. In gesprek gaan met kinderen kan op elke leeftijd. Ook als ouder kan je delen wat er in je omgaat, ook als het even moeilijker is. Je hebt een rol als ouder, maar je bent bovenal mens. Kinderen begrijpen ontzettend veel. Bijvoorbeeld: dankjewel om je spullen op te ruimen en het hier mee gezellig te houden.

  

Eveline neemt vooral het laatste mee. Vermits ze - op deze leeftijd reeds - onderscheid kan maken in wat er zich allemaal afspeelt in zichzelf, kan ze ook de controle leren houden over haar emoties. Sterk! 

'Wat ik zeker weet'

Eergisteren was ik in de bib. Ik hou van boeken. Van bijleren. En me verdiepen in onderwerpen die me interesseren en kunnen boeien. Of een goeie roman, even helemaal opgeslorpt worden door een goed verhaal dat zo levendig is dat het lijkt alsof je er zelf deel van uitmaak, even helemaal weg in een andere wereld.

Ik was er in de weer met boeken over thema's die ooit al eens de revue passeerden en die ik zo nodig weer eens boven water moest halen. Waarom eigenlijk...? De eigenlijke invalshoek waarmee ik dat deed, maakte dat het eerder uit drukdoenerij of zoiets voortkwam dan geïnspireerde interesse. Welke boeken neem ik nu mee naar huis over die onderwerpen? Waar ga ik nu mee door? En...wat kan ik nu gebruiken? Keuze te over. 

Hoe onbeduidend die laatste vraag misschien ook was, mijn oog valt kort nadien op een boek dat mijn aandacht trekt en even de andere boeken doet vergeten. Het is een boek van Oprah Winfrey getiteld: 'Wat ik zeker weet' met als ondertitel 'Wijsheid en inzicht voor elke dag'. Was het de schrijfster? De titel? De soberheid en eenvoud van de kaft? Of misschien toch wat er op de achterflap stond? Ik las de enkele zin op de achterkant en de titel op de voorkant tweemaal opnieuw, bladerde door de ietwat vergeelde papieren, die een vlot leesbaar lettertype toonden en stopte met verder zoeken. Dit boek is voldoende. Enkele boeken die ik vast had belandden snel weer in het rek, enkele nam ik mee en het boek dat me uitnodigde tot lezen. 

De inhoudstafel - die ik blijkbaar zelfs niet gelezen had in de bib - laat overkoepelende thema's zien als vreugde, veerkracht, verbondenheid, dankbaarheid, mogelijkheid, eerbied, helderheid, macht. Thema's die me niet onbekend zijn, integendeel. 

Het is een boek waar je beter, zoals de ondertitel aangeeft, elke dag een bladzijde van leest dan het in één ruk uit te lezen. Het verschaft vooral herkenning en maakt dat ik weer heel wat milder wordt naar mezelf toe en m'n medemens. Deze thema's die deel uitmaken van ieders leven en een universeel karakter uitdragen, de neergeschreven verhalen die vooral ook het menselijk aspect weergeven en de vele ervaringen die een mens vormen en bezighoudt, zorgen ervoor dat mijn perceptie weer normaler vormen aanneemt: oordeelloos (is niet gelijk aan 'zonder mening'). 

Iedereen draag een eigen verhaal, massa's verhalen, ook jijzelf. Waar je hard bent voor jezelf, reageer je vaak ook harder op anderen. Als je werkelijk handelt vanuit je hart, is dat natuurlijker, authentieker. Daarom ook niet altijd zonder slag of stoot, wel anders, met een andere ingesteldheid, vanuit een andere intentie en houding, eenvoudiger, begripvol, respectvol. 

Hoe belachelijk lelijk doen wij mensen soms tegen elkaar. Kinderachtig. Waar we eigenlijk ook om kunnen lachen. Lachen om onbenulligheden die veel te zwaar overroepen of opgeblazen worden. Lachen om de manier waarop we als mensen soms handelen en uitdrukking geven aan wat er in ons leeft. Lachen om idiotiteiten en nieuwe woorden die spontaan het levenslicht zien...

Geboren worden. Ik wordt geboren. Ik geboor. Ik geeft geboorte. Ik leef. Wij leven. Het leven wil geleefd worden. Vooral dat. Niet meer, niet minder. In al zijn aspecten. In al zijn uiteenlopende en oneindige vormen van bestaan. In alle kleuren van de regenboog. Natjes en droogjes. Over bergen en dalen. Door de wind, door de regen, dwars door alles heen. 

Bijzonder dankbaar voor dit boek. Merci Oprah voor dit geschenk. Ieder radertje in het geheel is belangrijk. En toch ook weer niet. Elk verhaal dat wil verteld worden, elk schilderij dat wil geschilderd worden, elke dans waarvoor gekozen wordt te dansen. Met de intentie en de perceptie van dat moment. Alles wat je in de wereld zet of wil zetten, wat je vorm-geeft, wie je bent, elke zogenaamde fout die je maakt en je leven weer verrijkt. Ieders verhaal doet er toe, is van betekenis. Hoe waar of niet waar dat voor anderen ook zij, wat er ook van gevonden wordt. Het mag er zijn.  

'Wat ik zeker weet', is dat er dingen zijn die je toch wel echt zeker weet. Dat jouw geluk van jezelf afhangt bijvoorbeeld. Dat je niet altijd alles in de hand hebt. Dat ieder van ons vele mogelijkheden heeft om zich te ontwikkelen 

De persoon in het gezin met de hoogste vibratie...

 ...stuurt de boel aan. In een gezin, groep, bedrijf,... heb je altijd voortrekkers en volgers, leidersfiguren en uitvoerders. Er kan ook een heel mooi evenwicht en samenhang zijn in de groep, zoals in een goed draaiende samenleving. Ieder speelt zijn rol en elke rol is van belang. Als je jezelf speelt is het nog beter.

Hoe iemand in zijn vel zit, is zeker ook van belang in de gehele groepsenergie. Die is merkbaar, in gelijk welke gemeenschap je je bevindt. Als je gaat kijken naar de energie in de groep, zie je ook heel wat bewegingsdynamieken. Je hebt de individuele energie per persoon, maar ook de groepsenergie. Die kan volledig op elkaar zijn afgestemd of eerder een zootje ongeregeld zijn. Of iets er tussenin. 

Wie de hoogste energie heeft, het lekkerst in zijn vel zit, helemaal afgestemd is op zichzelf, van binnen naar buiten leeft, eerder enthousiast en levenslustig dan depri is, heeft een ontzettende invloed op het groepsgebeuren. 

Dat kan een kind zijn, dat kan een volwassene zijn. Dat kan een leidinggevende zijn, of iemand die zich helemaal niet zo vaak laat zien en horen en misschien met één enkele opmerking, tussenkomst of handeling de hele dynamiek of uitkomst verandert. 

Dat is niet altijd dezelfde persoon, dat wisselt weleens. Het kan best vermoeiend zijn voor wie het hele zootje trekt om dat te blijven doen. 

Ga maar eens na. Wie bij jou in het gezin, in de groep, op het werk, op de bus,... heeft de energetische touwtjes in handen? Waaraan merk je het en wat doet het met jou en de anderen? Kan je zelf zover komen zo lekker in je vel te zitten dat er energetisch dan wel fysiek meer evenwicht komt? Try it out!    

Aangenamere sfeer op de werkvloer creëren

Ik ben in mijn early twenties en op mannen- en vrouwenweekend in Château Frandeux. Naar het einde toe zitten beide groepen in een halve cirkel tegenover elkaar en worden er ervaringen gewisseld en vragen gesteld. 

Eén van de mannen, een schooldirecteur, vraagt zich af hoe hij het gekibbel in zijn volledig vrouwelijk team van leerkrachten kan aanpakken. 

Mannen en vrouwen zitten anders in elkaar, zoveel is duidelijk. Een groep vrouwen onderling en een groep mannen onderling zullen een geheel andere dynamiek en manier van omgaan met elkaar ontwikkelen. Zet je één man in een groep vrouwen of 1 vrouw in een groep mannen en je hele dynamiek verandert. Geen ontkomen aan. 

Een belangrijke factor in een team - of dat nu op het werk is, in een gezin of in andere structuren waarbij mensen met elkaar omgaan - is en blijft communicatie. Het liefst open en eerlijke communicatie. 

Heb je iets te zeggen over een ander, zit er een haar in de boter met een collega, zijn er opmerkingen of zijn er misschien andere mogelijkheden in aanpak, dan kan je naar de directeur stappen. Net als het aan kinderen wordt geleerd om naar de leerkracht te stappen als hen iets dwarszit, zelfs in eerste instantie (in plaats van ze te leren het zelf op te lossen, kunnen ze prima hoor!). 

Dat alleen al zorgt voor spanningen. Heb je iets te melden, dan doe je dat best rechtstreeks bij de betrokken persoon. Daar leer je het meest van. 'Problemen' hoeven ook niet als probleem omschreven te worden. Je kan ook gewoon zeggen waar je mee zit. Misschien is het sneller opgeklaard dan je denkt. 

Waar een probleem is, kan je het evengoed zien als een kans, een uitnodiging, een uitdaging. Wat kan je hier leren, voor jezelf en met elkaar? 

Natuurlijk zijn er altijd hulpmiddeltjes om de boel op te vrolijken en het aangenamer werken te maken. 

Wat dacht je van een liefdesweek? Een week boordevol uplifters! 

Je kan namen trekken en een week lang één of meerdere collega's in de watten leggen of extra aandacht geven aan iedereen in het algemeen. Dat gaat van complimentjes over coole movekes doen tussendoor, geschenkjes, een etentje samen, een traktatie, een plaatselijk massageke, quotes en verstopte kattenbelletjes. Leg je de dingen dan ook nog eens op een onverwachte plek, dan maakt het dat extra verrassend. 

Het zijn dus eigenlijk allemaal kleine verrassingskes en kleine attenties, een pluim en dat doet ieder wel eens deugd, zeg nu zelf. Een streepje muziek hier en daar maakt het ook alweer menselijker. 

En natuurlijk hoeft dat niet tot een week beperkt te blijven. Wie het niet van nature heeft, kan het implementeren en wat vaker toepassen. 

Je innerlijke wekker programmeren - wakker worden op het gewenste uur

Ken je dat, dat je telkens opnieuw wakker wordt nét voor je wekker afloopt? Daar is niets vreemds aan. Als je nagaat hoe dat komt, kom je er al snel achter dat jij dat zelf doet. Je programmeert als het ware je eigen brein om op dat moment wakker te worden. Dat kan je trainen, zoals alles, door er meer aandacht aan te besteden. 

Heb je een dagelijkse routine en sta je steeds op hetzelfde tijdstip op, dan vergemakkelijk je dit proces en heb je eigenlijk geen wekker nodig. Dan hoef je het zelfs niet te trainen. Je lichaam raakt immers snel gewend aan nieuwe gewoontes. Je onderbewustzijn zal ervoor zorgen dat je wakker wordt op het gewenste tijdstip. 

Hoe doededa?

Met wekker

Terwijl je je wekker zet, bekijk je hoe laat het is op dat moment. Je stelt ook je wekker in op het gewenste uur. Je geeft je lichaam de boodschap, gewoon al door het met aandacht te doen of door het letterlijk nog eens tegen jezelf te zeggen en het in te printen, wanneer je wenst wakker te worden. Nadien ben je er niet meer mee bezig en boef baf, val je als een blok in slaap. 

Zonder wekker 

Durf je? Als je geen wekker zet, word je toch sowieso op een gegeven moment wakker (anders klopt er iets niet, waarschijnlijk je hart). Programmeer je innerlijke wekker op net dezelfde manier als hierboven beschreven: kijk hoe laat het is op dat moment, bedenk wanneer je wil wakker worden en eventueel hoeveel uren slaap je dus zal hebben voor je weer wakker wordt. That's it. 

Kijk ook naar je omstandigheden. Probeer je dit na een avondje feesten, zal dat minder goed lukken dan wanneer je er echt dagelijks bewust mee bezig bent. 

Leven zonder wekker en volgens je natuurlijk ritme is natuurlijk nog het zaligst (en gezondst) van al... 

P.S.: Val je telkens opnieuw in slaap of heb je behoefte aan langer slapen? Check even je slaappatroon. Mogelijk doe je er goed aan wat sneller onder de wol te kruipen en je uren slaap aan te vullen. 

Leven volgens je eigen bioritme

 

Elk mens heeft een eigen ingebouwde biologische klok. Zo zal de een van nature later gaan slapen en later opstaan. Of vroeg gaan slapen en vroeg opstaan. Het moment waarop je honger krijgt, hangt daar ook mee samen. Ook dat hongergevoel komt als vanzelf de kop opsteken, hoef je helemaal niets voor te doen. 

Als mens pas je je ritme wel vaker aan aan de omstandigheden. Werk je buitenshuis, heb je een baby of jonge kinderen, doe je nachtwerk,... dan ziet je ritme er helemaal anders uit. Daar valt prima mee te leven, want je maakt het ernaar. Je zorgt ervoor dat het werkt voor jou. En werkt het niet, dan ga je het vroeg of laat wel een keer anders aanpakken. 

Een zekere routine in je dagelijks ritme is goed voor je gezondheid. Slaap je op onregelmatige tijdstippen, wanneer het je uitkomt, te weinig, te veel,... dat heeft uiteraard zijn effect op je gehele systeem. Regelmaat brengt overzicht, duidelijkheid en een zekere houvast, ook voor je lichaam. 

Daarin heeft de ayurveda een heel stappenplan. Volg je dat plan, dan krijg je meer evenwicht in je lichaam en in je leven. Er wordt immers gekeken naar je constitutie (hoe je lichaam in elkaar steekt) en welk ritme, welke voeding,.. het best bij je passen. 

Nu kan je gelijk welk plan en gelijk welke theorie volgen, het belangrijkst is dat jij je goed in je vel voelt en dat je gebaat bent bij je persoonlijk ritme, slaap- en voedingspatroon. Een plan van een ander of eentje van eeuwenoude wijsheden en tradities kunnen zeker een hulpbron zijn, een richtingaangever om dingen anders aan te pakken en handig om weer op gang te komen als je even het evenwicht kwijt bent of vanuit interesse. In alles zit een waarheid. Uitzoeken wat voor jou het best werkt, op welke momenten van de dag je het meest energie hebt, wanneer je het best denkwerk doet en wanneer je creatiever bent en rustiger of administratief werk doet, kan je ook uit de boeken halen, je leven ernaar inrichten of je kan het voor jezelf eens nagaan als je voor een langere periode minder 'verplichtingen' hebt.  

'Vroeg' opstaan heeft zo zijn voordelen. Dat gaat meestal gemakkelijker als je ook op tijd gaat slapen. 

Heel wat mensen zweren bij opstaan voor dag en douw, tussen 4u en 6u. Het ideale moment voor een verfrissende ochtendroutine en een optimale start van de dag.

Om 6u opstaan en voor 8u eten of rond 7u opstaan en voor 9u eten, is nog steeds 'vroeg' op de ochtend. 

Het maakt - ook volgens de orgaanklok - een verschil in hoe je je de rest van de dag voelt en voor je spijsvertering. Je slaapritme kan dus een immens verschil maken in hoe fit je je voelt. 

Voor wie 's nachts werkt, verloopt dat helemaal anders natuurlijk. Ook dan kan je een zekere regelmaat inbouwen met voldoende slaap en een relatief gezond eetpatroon op jouw maat. 

Er zijn mensen die echt niet veel slaap nodig hebben, veel energie hebben en zich toch heel fit blijven voelen. Zoals gezegd, doe wat werkt voor jou en waar je je goed bij voelt. 

Middageten - afhankelijk van het uur dat je 's morgens at en wanneer je opstaat - zal voor sommigen alweer rond 11u zijn, voor anderen om 12u en nog anderen om 13u. 's Avonds eten rond 17u en 18u. 

Na 19u nog eten, zorgt ervoor dat je spijsvertering nog enige tijd werk heeft en misschien niet volledig voltooid is voor je gaat slapen. Dat doe je dus beter niet. 

Nog even in de buitenlucht voor je gaat slapen, kan ook alweer de nachtrust bevorderen. Een wandeling, een fietstocht, een yogasessie of een goed boek, allemaal prima. 

Heb jij een regelmatig leefpatroon? Of is dat 1 en al chaos (dat kan ook boeiend en leerrijk zijn natuurlijk)? :-) 

Beweeg in de richting van je doel - Creatie vanuit verlangen - Actie bij vermoeidheid

Soms heb je in een andere richting te bewegen dan je bezig bent om te komen waar je wil geraken...

Eerst geloven en dan zien: vanuit een diep verlangen breng je dingen in beweging en treed soms ook synchronisatie op.

Bij vermoeidheid (niet-chronisch en niet-extreem) toch actie ondernemen is soms toch een uitweg naar meer energie!

'Gij kunt toch niks!' - Je kind kan vaak veel meer dan je zelf denkt - Begeleiden op een manier dat de verantwoordelijkheid in het juiste kamp ligt (5 min read)

Het gebeurt wel vaker: kinderen die gedrag vertonen waardoor bij vele leerkrachten, en soms ook de ouders, de moed in de schoenen zinkt of het niet meer goed zien komen wat betreft de leerstof. En uiteindelijk ook bij het kind zelf. Een kind waarbij de achterstand zich jaar na jaar opbouwt en het voor henzelf eerder 'toevallig' is dat ie 'erdoor' geraakt en naar het volgende leerjaar kan. En dat het een wonder zal zijn als dat nog eens zou lukken... Zo is er bijvoorbeeld ook Stefan (fictieve naam).

Stefan is op school, als enige van zijn klas. Hij zit in het vijfde leerjaar. Zijn klasgenoten werken van thuis uit. Hij staat bij de leerkrachten bekend als de jongen 'die zijn huiswerk niet maakt, geen moeite doet, liever gaat spelen, waar je aan moet trekken en sleuren om iets gedaan te krijgen'. Ik heb er al iets van gemerkt....

'Eén ding weet ik zeker: Er zit veel meer in dan er nu uitkomt.' 

Vandaag zet ik me bij hem. Hij vindt zijn werk saai en stom en wil er niet aan beginnen. Of één blaadje dan. Zóveel dat hij moet doen (9 bladzijden, een mix van wiskundeoefeningen)! Vandaag dus een beetje en de rest als hij thuis is of verspreid over de rest van de week. Zegt hij.
Heel veel excuses, verhaaltjes en uitvluchten. Over dat hij van zijn mama geen vragen mag stellen aan de juf voor uitleg. Dat hij zijn spelling thuis maakt met zijn mama, want zij kan dat beter uitleggen en dan is het ineens goed. Over dat hij het niet op school maakt, omdat hij anders geen huiswerk meer heeft en zich verveelt. (Thuis heeft hij ook de oplossingen liggen...) Over dat hij zich thuis beter kan concentreren, want daar staan zijn hamsters, zijn liefste vriendjes, en hoort hij het geluid van het aquarium van zijn broer, waar hij rustig van wordt. Ieder heeft zo zijn eigen manier van werken. 
Maar ook over dat hij niets moet hebben van zijn papa, dat die voor hem dood is. Over dat mama heel vaak zegt dat hij 'toch niets kan'. Dat ze heel vaak samen met hem huiswerk maakt. Ja, waarvoor zou je dan nog moeite doen natuurlijk... 
Wat zich thuis voordoet, speelt ALTIJD een rol. 

Ik heb veel gehoord van wat deze kerel vertelde. Wat er ook allemaal van waar is of hoe de vork ook in de steel zit, enkele dingen weet ik zeker: hij heeft een andere aanpak nodig dan totnogtoe gebeurd is. EN. Er zit veel meer in dan er nu uitkomt. 

Ik ben streng (eerder kordaat; streng in de zin van consequent) en laat hem duidelijk weten dat die bundel afgewerkt is voor hij naar huis gaat. Met woorden en intonatie die passen in dat moment. 
Als leerstof saai is, is het mogelijk óf te gemakkelijk, óf hij begrijpt er niet veel van. Ik gok op het laatste. Dat laat hij uiteindelijk ook meermaals weten. Hij werkt zelfstandig aan zijn tafel, ik aan de mijne. Met zijn lichaamstaal geeft hij heel duidelijk aan dat hij er geen jota van begrijpt. Hij vraagt echter niets, dus ik reageer zelf. 

'Ik laat hem heel duidelijk weten dat ik iets anders zie en 

dat ik in hem geloof.'

Ik vraag hem voor wie hij dat werk maakt? Voor mama of de juf of nog iemand anders? Waarvoor hij dat eigenlijk nodig heeft of kan gebruiken in het dagelijks leven? Wat hij kan doen als hij iets niet begrijpt, ook als hij alleen is? Wat je kan doen met opmerkingen van anderen als ze iets over hem zeggen... 

Ik zie hem mogelijk niet meer 1 op 1 dit schooljaar en laat hem heel duidelijk weten dat ik iets anders zie en dat ik in hem geloof. 

Alleen in de klas

Even later zit hij helemaal alleen in het kleine lokaal. Ik hou een tijdje toezicht bij andere kinderen. Als ik terugkom, is er niemand te zien. Stefan is gaan spelen en zijn bundel is (bijna) volledig ingevuld. Hij deed op een kwartier 3 bladzijden. Daar zou hij anders een hele dag voor nemen. Niet alles is juist, maar dat terzijde. Je ziet heel snel waar met de klak naar gesmeten is en waar iets niet begrepen is.
Dat was duidelijk (ik heb hem de week voordien ook al bezig gezien): geen leerkrachten om hem heen die zagen of opmerkingen maken, geen vriendjes die kunnen afleiden, geen computer die voor afleiding zorgt,...
Enkel stilte, rust en Stefan met zijn werk. 

'Kinderen kunnen écht véél meer dan we vaak zien. Of geloven. En eigenlijk kan net dat idee

een groot verschil maken.'

Voor wat hij niet afwerkte, roep ik hem terug naar binnen. Weer opmerkingen. Ik geef uitleg over de leerstof, want die begreep hij niet. Hij dacht zelfs dat het nieuwe leerstof was, wat overigens wel kan. De basis 'is poepsimpel, dat kan elke kleuter', liet hij weten. Die basis is dan ook het belangrijkst, maak ik hem duidelijk. En dat hij dus wél wat kan. De oefeningen laat ik hem opnieuw maken. In no time is hij klaar. Vetten duim! Een hele bundel afgewerkt!

Het is niet dat het nu opgelost is. Verre van. Zijn juf bracht ik op de hoogte. Ik hoop wel dat ik toch iéts heb kunnen duidelijk maken. 

Kinderen kunnen écht véél meer dan we vaak zien. Of geloven. En eigenlijk kan net dat idee een groot verschil maken... Hen de verantwoordelijkheid geven over hún verantwoordelijkheden en die van jezelf als begeleider ook opnemen doet wel degelijk wonderen. 
Niet dat de klasleerkracht niets doet. Met 20 kinderen in de klas heb je heel wat om handen.     

Energiek je dag beginnen of een lekkere opkikker tussendoor

Wat is goed om je immuunsysteem te verbeteren, je bloeddoorstroming te optimaliseren

 en met frisse energie je dag te beginnen? Niets minder dan een verfrissende douche! 

Teleurgesteld / ontmoedigd? (4 min read)

Ben je weleens teleurgesteld of ontmoedigd?

Verwachtingen
Dat heeft alles met verwachtingen te maken. Met het gat tussen wens en werkelijkheid dat niet gedicht is. Tussen wat je wil en wat is.
Je verwacht dat er iets gaat gebeuren en het gebeurt niet.
Je verwacht van jezelf dat je zus of zo handelt en je doet of deed het niet.
Je verwacht van een ander dat die dit of dat doet en dat gebeurt niet. Of dat iemand is zoals je had gehoopt en dat blijkt toch anders te zijn.

De dingen zijn anders gelopen dan je gewenst of gehoopt had.
Allemaal verwachtingspatronen. Het kan alleen maar uitdraaien op teleurstelling als je gehecht bent aan een uitkomst. Mogelijk ben je zelfs boos of gefrustreerd hierover. 

Ontmoediging
Ontmoediging steekt de kop op wanneer je té vaak teleurstelling ervoer. Of wanneer de uitdaging heel erg groot was en je 'niet slaagde'. Zo'n stevige domper kan ervoor zorgen dat je voor een langere periode 'out' bent. Geen zin meer. Het hoeft niet meer. Je ziet het niet meer zitten. Het lukt toch nooit... Allemaal ideeën die de kop op kunnen steken. En je uiteindelijk niet veel verder helpen.

Uitkomst
Het voordeel van een teleurstelling, is dat je wéét wat je anders wil. Je had immers gehoopt op iets anders, een andere uitkomst, een andere handeling, een andere reactie of mogelijkheid. In veel situaties kan je dus iets leren van je teleurstelling en maken dat het een volgende keer anders verloopt. Soms kan je het nog vrij snel omkeren of zo reageren dat je teleurstelling wordt opgeheven en je alsnog voor elkaar krijgt waar je naar uitkeek. Soms heb je dingen gewoon te aanvaarden zoals ze zijn voor je weer verder kan om er al dan niet iets mee te doen. Ook je boosheid - als die er is - herkennen en erkennen kan helpen. Soms is het niet voldoende om je boosheid verbaal te uiten en ontspan je hier wél in wanneer je het teruggekoppeld krijgt (door iemand anders of zelfs door het geschreven te zien staan en jezelf te bevragen en te bevestigen): 'Ben je boos?' 'Ja, inderdaad, ik ben boos.' Simpelweg ruimte hieraan geven kan ontspanning brengen en een nieuw uitgangspunt.  

                        'Zolang je leeft zijn er mogelijkheden 

                    en kan het nog alle kanten op!'

Bij ontmoediging is de moed je in de schoenen gezonken en vraagt het mogelijk net even meer wilskracht, oppep, aanpak om jezelf weer op de rails te zetten. Je omgeving kan daarin een cruciale rol spelen. Is die er niet of niet erg helpend, dan is het aan jezelf - en uiteindelijk is dat altijd zo - om jezelf weer op te rapen of dat te doen wat nodig is om je weer op de rails te zetten. Er is maar 1 persoon die jou gelukkig kan maken en dat ben je zelf.
Terug starten met wat je blij maakt en/of waarmee je stopte, een andere uitdaging aangaan, een andere aanpak... zijn mogelijkheden, al dan niet met externe hulp. Depri doen doe je zelf, dus kan je evengoed weer die glimlach opzetten, ook al duurt het even langer.

Wat wil je? Wat heb je nodig?
Twee vragen die je er even bij kunnen laten stilstaan bij wat je nu eigenlijk wil. Weet je dat, dan kan je daarin al verder. Soms heb je ook iets nodig om dat te doen wat je wil. Dat kan gaan over moed, lef, ballen, over geld, over tijd, over hulp, materiaal, gezelschap... Ook daarin kan je om hulp vragen als je het niet onmiddellijk vanuit jezelf doet of het je mogelijk alleen even niet lukt.

Opgelet!
Zorg ervoor dat je van teleurstelling geen patroontje kweekt. Dat werk je namelijk heel snel in de hand, alleen maar teleurstellingen en dingen die mislukken.
Het tegenovergestelde van teleurstelling is tevredenheid of succes. Je zal voor kleine en grote successen kunnen zorgen, kijken hoe je dat doet en dat vooral blijven doen. 
Er is namelijk een strategie voor beide. En die doe je zelf. Zet je jezelf in situaties die gedoemd zijn te mislukken? Kijk je enkel naar wat niet lukt? Doe je aan self fulfilling prophecy (zie je wel...). Of grijp je mogelijkheden die je al op voorhand of op langere termijn blij maken? Zie je in alles een positieve kant en kan je daarmee verder? Je kan het kweken, zowel teleurstelling als succes.
Zolang je leeft, zijn er mogelijkheden en kan het nog alle kanten op. Choose the things that make you feel better. 

Het verankeren of vastleggen van je kleine en grote overwinningen, je gelukjes en fijne momenten, zijn een handig hulpmiddel. Een herinnering aan fijne momenten, waar je steeds opnieuw kan naar teruggrijpen. 

'Is de dag niet je vriend geweest, dan is hij je leraar geweest.' Ook daaruit kan je dingen neerschrijven of 'verwerken' in een tekst, lied, creatief iets. Leerrijk en zo heeft het ineens een plaats gekregen. 

'This will change your life forever!'

Een vaak gebruikte zin in de wereld van spirituele ontwikkeling of bewustzijnsland. Niet dat er niet zoiets bestaat dat je leven een drastische wending kan geven. Niet dat er niets is wat maakt dat je nooit meer iets op een gelijkaardige manier doet of ziet als voorheen. Maar als het om een attitude gaat, een gedragsverandering, een andere manier van handelen, denken of kijken, vergeet het. Dat is niet 'forever'.

Ook al weet je hoe je alles in je leven kan creëren wat je maar wenst middels energie, frequentie en vibratie en het kan toepassen en implementeren. Ook al weet je hoe ziekte en gezondheid werken. Ook al weet je dat gebeurtenissen en situaties er niet voor niets zijn en je helpen groeien, dat je verleden of een gebeurtenis je toekomst niet hoeft te bepalen, je tijd en ruimte, situaties en relaties naar je hand kan zetten, van de 'juiste' persoon de 'verkeerde' maken en andersom, dat het leven gebeurt en er is vóór jou... En dan heb je ook nog enige levenslessen en mogelijk ook karma als je daarmee werkt. What's in a name... (Alles kan op verschillende manieren verklaard worden, ieder kiest er maar uit wat hem/haar het best ligt.)

Houding doet gigantisch veel. Dat klopt. Vanbinnen en vanbuiten. Mentaal, emotioneel, fysiek, verbaal, spiritueel, geestelijk, onderbewust, bewust, bovenbewust en wat nog allemaal. Hoe je in een situatie gaat staan. Erop reageert. Er mee omgaat. Zo vaak opnieuw tot je het helemaal door hebt en begrepen hebt. En dan nog. Forever? Vergeet het.

Het is een keuze. Succes is een keuze. Angst is een keuze. Geluk is een keuze. Liefde is een keuze. Accidenten zijn een keuze. Dat klinkt vreemd. Zeer vreemd. En toch is het zo. Het is allemaal jouw keuze. Jouw keuzes in elk moment bepalen mee je richting.
Elke emotie en elk gevoel kent een algoritme, een stappenplan, een recept en wordt op een bepaalde manier gevormd. Elk patroontje als je aan patroontjes doet. Door jou. Je herhalingen in elk gebied van je lijf en leven laten je zien of je de voor jouw goede kant uitgaat of net niet. Je relaties tonen het je, je bankrekening, je job, je gezondheid, je vreugde- en geluksbarometer....werkelijk alles is mogelijk... en toch ontloop je sommige zaken niet.

Zet je door of niet in een bepaalde richting? Krabbel je terug, klap je dicht voor de tien volgende jaren, ga je met rasse schreden vooruit, waag je de sprong, spring je in dat wilde onbekende, focus op rechtdoor? Of focus op 'je m'en fou'? Op luisteren naar je intuïtie of net het negeren ervan? Op avontuur en ik zie wel waar ik uitkom? Op positiviteit of doemdenken?

Jouw keuzes bepalen mee of je verder komt. Discipline, doorzettingsvermogen en volharding. In de juiste dingen. Consistentie. Het blijven aanhouden en herhalen van dezelfde succesvolle handelingen. Kijken naar wat je precies gelooft en waarin je gelooft. Juiste focus. Dat waar je naartoe wil. (Blijven) geloven in jezelf en je dromen en kwaliteiten. Soms los van gevoelens en emoties of wat er rondom jou gebeurt, los van mensen en situaties en meningen en zaken als coronavirussen.

Soms is het een noodzaak je gevoelens en emoties even helemaal te negeren en vol rechtdoor te gaan, no matter what. Er zijn periodes van leren voelen, periodes van spiritualiteit en bewustzijn, (hoog)gevoeligheid, periodes van fysiek en aards, van alles-is-een-geheel en complete flow, van denken en overdenken, hoger bewustzijn en empathie, loslaten, verlies, dood en verdriet, overgave, van emotie en het leren beheersen van dit alles. Periodes van gelukzaligheid, innerlijke leiding, drive, succes, vooruitgang, verbondenheid, diepgang, eenheid....Allemaal maakt het deel uit van het leven.
Uiteindelijk leef je exact het leven dat je wil leven... Alles is mogelijk. En hoe je nu precies dat leven van jou leeft... de keuze is aan jou!

Ouders ruziën onderling, dus kinderen dan ook maar?

Twee jongens op school hebben ruzie en komen bij mij. De ene is boos op de andere, die het niet echt begrijpt waarom. Na een klein gesprekje is duidelijk dat hun ouders in discussie zijn met elkaar en niet erg overeenkomen op dit moment.

Ik vraag hen of zij moeten ruzie maken omdat hun ouders dat ook doen? Of kunnen zij ervoor kiezen het anders te doen, gewoon vrienden te zijn? Het is niet omdat ouders ruziën, dat zij dat ook moeten doen natuurlijk. Misschien zijn zij wel slimmer...

Tegen het einde van ons gesprekje zegt één van de jongens: 'Jij bent mensenslim.'
Geweldig schattig. ^^ Ik reageer nog even kort - zij zijn ook wijs genoeg om te weten wat het slimst is - en ze zijn alweer de pist in.
Twee jongens die ervoor kiezen om het toch maar aan te pakken zoals het hen uitkomt op dit moment: simpelweg, goed met elkaar opschieten. Niet omdat dat verwacht wordt, maar omdat ze dat zelf willen.

Kleine review

Veel interesses hebben, een eigen ritme, veel goesting om te leven, soms ook om te sterven, met veel dingen tegelijk bezig zijn en toch gestructureerd en/of afgebakend, orde weten in jouw chaos, mogelijk even uit het lood geslagen zijn, met je staart tussen de benen afdruipen, op je muil gaan,...

Voor heel wat mensen is het een MUST om in díe beweging te blijven, in dat ritme. Dingen bestuderen, exploreren, doorgeven, vormgeven, impressies verwerken door expressie ervan (en als je het niet doet krijg je een depressie; nog langer? een bore out; nog langer? duistere nacht van de ziel; hoofd laten hangen? cvs, fybro- en een hoop andere fysieke ongemakken (ok, da's ff heel kort door de bocht, maar het heeft er absoluut mee te maken); lang leve de -pressies, precies!), op welke manier dan ook. Sommige mensen gaan DOOD als ze dat niet op die manier kunnen doen.

Moet het dan altijd snel en veel zijn? Bijlange niet. Er kan zeker ook een thema als slow living en minimaliseren bij zijn op z'n tijd. Dat komt en dat gaat als vanzelf. Maar de slinger van beweging hoort erbij. Dan weer even sneller, dan weer wat uitbollen. Een goeie stabiele basis uitwerken - die ook organisch kan groeien als je de discipline ervoor opbrengt dagelijks iets aan zelfexpressie te doen - maakt dat het nadien eenvoudiger wordt. Vrijheid bekom je net in die discipline. Je eigen spel spelen. En dan kan je MASSA'S gedaan krijgen op een dag. Mét de volle goesting. Stop je met je eigen ritme, je eigen beweging, je eigen agenda, exploratie en de dingen op jouw manier te doen, ja, daar wordt je niet echt gelukkiger van.

Zing zoals je gebekt bent! En ben je scheef gebekt, dan zing je maar scheef. Het plezier dat je schept in het zingen en het uitdragen van je vreugde gaat boven 'juist' en 'perfect'. Je bent net juist door zo scheef te zingen in dat geval, want dat is precies zoals je gebekt bent. Klinkt het niet dan botst het maar. So what? Er is altijd wel iemand die er lol in heeft. En als JIJ het voor jezelf geslaagd vindt, omdat jij het voor jezelf deed op de manier dat je het voor ogen had, is er geen 'perfectere' omstandigheid. Doel bereikt.
Leef je eigen ritme, match je hier en daar in het gegeven kader of neem al je ruimte binnen het gegeven kader en doorbreek het (vaak is er zelfs geen kader als je bedenkt dat alles gewoon ook mogelijk is mits een heerlijke mindset, enthousiasme, flow, mogelijkheden zien, soms moet je gewoon de ballen hebben, doorzetten, volharden en doorheen je eigen overtuigingen werken af en toe).

Een lichaam wil in de modus blijven waarin het zich bevindt

Jouw lichaam is oneindig wijs. Het kan zich ook ontzettend goed aanpassen aan nieuwe mogelijkheden en omstandigheden. Jouw lichaam is als een spier die je kan trainen in een bepaalde richting.

Herhaling is de beste leerschool
Het is ondertussen ook bewezen dat vaardigheden die je je eigen wil maken slechts 21 dagen implementatietijd nodig hebben. Of 66. De cijfers zijn niet allemaal eenduidig. Wat wel is, is dat je een gewoonte kan kweken, je eigen kan maken, net zoals je je tanden je hele leven poetst, met tandpasta, baking soda, houtskool... - of niet. Herhaling is de beste leerschool. Hoe vaker je iets doet, hoe meer bedreven je erin wordt. Wat je aandacht geeft, groeit, gelijk ze zeggen.

Herhaal de juiste dingen... 
Dit weten kan je helpen, want... het werkt in ALLE richtingen. Patroontjes en routines slijten erin als je er geen erg in hebt, zowel aangenaam als minder aangenaam.
Kom je steeds minder vaak uit bed, blijf je langer liggen? Het is een gewoonte die er misschien langzaam insluipt, tot je op een dag beseft dat je hele dagen in je bed ligt en je jezelf afvraagt hoe het zover is kunnen komen.
Elke dag vroeg uit de veren voor alvast een frisse ochtendwandeling, yoga of een stevige workout? Het is een gewoonte die je je eigen kan maken, ook op oudere leeftijd.
Ook in een bepaalde gedachte of denkpatroon blijven hangen, ergens in een ver verleden of bij dingen die je misschien graag anders had gedaan? Voor je het weet leef je je verleden opnieuw en opnieuw en kom je niet meer tot het leven van déze dag en morgen en overmorgen. Teveel in je hoofd en afwezig in het heden. Wat geweest is, is geweest. Het gaat erom wat je er NU en morgen en overmorgen van bakt. Waar je over tien jaar wil staan of absoluut zeker nog gedaan wil hebben. Je dromen van toen of van nu en de dromen die nog komen. En sommige uitdagingen komen mogelijk weer, dat kan. Uit elke situatie die je tegenkomt, leer je weer wat bij en kan je wat mee. Dat maakt dat je er een volgende keer anders mee kan omspringen. Of weer net hetzelfde doet.
Hoe wens jij het verder aan te pakken? Welke Gewoontes pak je aan, welke nieuwe wegen bewandel je, welke ondergestofte leukerds haal je weer tevoorschijn?

your habits and way of
thinking help determine
your life and happiness

Gekweekt gedrag
Heel veel van onze gewoontes zijn gekweekt gedrag. Aangeleerd gedrag. Geconditioneerd. In je denken, in je handelen, in je voelen, in je spreken. Je hebt het jezelf aangeleerd - soms middels anderen - en dus kan je het evengoed weer afleren als ze je niet zinnen. Of het op een andere manier gaan aanpakken. Soms cold Turkey (van het ene moment op het andere), soms duurt het wat langer, soms zelfs jaren of zoniet a lifetime. Wat goed gaat en lekker loopt, kan je behouden en mogelijk zelfs verbeteren.

Weet wat je doet; in je hoofd, je voelen, met je emoties en in je handelen
Verandering vraagt soms enige moeite. Én het inzicht dat je iets aan het doen bent dat jouw niet dient of anders wil. Uit een Jommekesalbum weet mijn brein nog steeds van professor Gobelijn: Een lichaam dat in beweging is, wil in beweging blijven, een lichaam dat in rust is, wil in rust blijven. Wat je als gewoonte kweekt, blijf je doen, tot je er genoeg van hebt of weer iets anders wenst. Is dat een fijne gewoonte, dan brengt het je een betere gezondheid, meer geluk en vreugde, aangenamere relaties, want de relatie met jezelf zit goed. Is dat een gewoonte die eigenlijk niet aansluit bij wie je ook kan zijn of afbreuk doet aan je wezen, dan kan het zijn dat je in moeilijkheden komt, in je hoofd gaat zitten in plaats van in de actie, ziek wordt, 'slechte' contacten en situaties aantrekt. De intentie waarmee of de reden waarom je iets doet, bepalen mee hoe een situatie uitdraait, al heb je dat zeker niet altijd in de hand.

Houding 
Het hangt ook van je houding af. Heb je der zin in, dan gaat het je waarschijnlijk tien keer beter af dan wanneer je jezelf vooruit moet slepen. Zin kan je dus maar beter maken. Door vb al even vooruit te blikken. Wil je over 5 jaar nog net zo leven als vandaag? Prima, doe maar lekker verder dan, goed bezig. :-) Is dat niet het geval, kijk dan even naar wat je precies anders zou willen. Op alle lagen van je bestaan, in elk gebied dat je kan bedenken (familie en vrienden, job, dagelijkse activiteiten en hobby's, opleiding, financiën, gezondheid, woonst, voeding, kledij,...). Wist je dat jouw houding ook gigantisch hard je omgeving beïnvloedt? Meer dan je kan vermoeden. Je kan ervoor zorgen dat het vierkant gaat draaien en evengoed dat je de hele boel naar je hand kan zetten of laten uitkomen zodat het voor iedereen goed uitdraait. We can do that magic. Als 1 iemand het kan, kan iedereen het.

Je kan zoveel meer bereiken dan je zelf gelooft
Waar je nu van denkt 'dat is niet mogelijk', zou je weleens ongelijk kunnen hebben.
Mensen hebben gigantisch veel mogelijkheden wat betreft creatie, manifesteren, dingen voor elkaar krijgen, genezen. Zelfs een huis dat €1 000 000 kost zou je zomaar even tot het jouwe kunnen maken. Als je dat wenst uiteraard. Of terug gezond zijn en/of lekker in je vel zitten nadat je fysiek wat meemaakte. Ik heb zelf genoeg ervaren, gezien en gelezen over wat mensen kunnen bereiken door hun mind en talenten te gebruiken. Met enige actie of net niet. Dat vraagt soms ontzettend veel inspanning en doorzettingsvermogen, zweet en tranen. En soms gaat het iets sneller, handiger en megasoepel. Of instant.
De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Life's yours. Choose wise your habits.

Ik val precies in herhaling met wat ik hier schrijf... :-p

Daar deed ik het weer... Sommige dingen raak je nooit kwijt, al lijkt het soms wel zo - 6e zintuigstuff (3 min read)

Een tijdje terug zat ik met enkele vrouwen in een cursus.
Tegen het einde was er een lady aan het snotteren. Beetje emo. Ook in de loop van de namiddag had ze al laten weten dat er wat dwars zat.
Telkens ze zoiets uitte, kreeg ik zin - eerder een lichte push in m'n wezen - om een 'healing' te geven (what's in a name) of iets met haar energetische huishouding te doen.
Tegen het einde van de dag had ze dat terug voor. Ze voelde zich best ok, ook geëmotioneerd en leek niet bij een dieperliggend gevoel of emotie te kunnen komen. Ik vroeg haar dus of ik wat mocht doen. Uit ervaring weet ik dat wat ik doe ofwel dingen losmaakt, ofwel ontspant en van daaruit verbetering brengt, ofwel volledig laat verdwijnen.

Vermits het een een hele tijd geleden is dat ik nog zoiets bewust deed, ging ik te werk vanuit aanvoelen en wat ik 'zag' rondom haar. Het zesde zintuig gelijk ze zeggen. Nog net even anders dan intuïtie.
Sommige dingen zijn er gewoon, heb ik van mezelf en heb ik nooit cursus of studies voor gevolgd. Bijleren kan altijd, dus dat doe ik ook wel als ik daar zin in heb of het zinvol vind - en graag bovendien.
Ik deed dus mijn ding (voor zover ik het nog wist - hoe meer je iets traint, hoe beter de knowhow. Dat verdwijnt weer even naar de achtergrond als je dat voor langere tijd niet doet, net als met niet volledig ingebakken geleerde talen.) en dat werd zeer geapprecieerd. Enkele thema's werden aangeraakt, emoties en spanning werden gelost. Alle beetjes zijn goed. ;-)
En ja, natuurlijk vond ik dat fijn om nog eens te benutten. Dankjewel aan deze vrouw.

Soms heb ik het idee, of had ik het idee, dat ik enkele van mijn 'bijzondere gaven' kwijt was. Je kan zo van die skills hebben die je van je leven niet meer kwijt wil. Net als bijvoorbeeld exact weten wat er moet gezegd worden of welke actie moet ondernomen worden om een zootje ongeregeld op een luchtige manier weer tot een draaiend geheel te brengen. Of net dát stukje kunnen aanraken in een kind of een volwassene - of een systeem / organisatie / groep - wat nodig is om tot bloei of verdere ontwikkeling te komen.
Dat laatste is een zaligheid en voor mij persoonlijk misschien wel het allerfijnst om te ervaren.

Wat je talenten kan vertroebelen?
De keuzes die je maakt. Er geen of minder aandacht aan besteden doordat je andere dingen gaat doen. Situaties die veranderen of om andere aandacht vragen. En niet het minst van al, je emoties en je gedachten. Die kunnen een stevig stukje roet in het eten zwieren. En dat laat je beter aan de binnenkant van de schorsteen hangen, anders heeft zwarte Piet geen job meer.
(Moeilijke of verstoorde thuissituaties maken zeker ook bij kinderen en adolescenten dat het leren en ontwikkelen vaak minder vlot verloopt. Daar hoeft geen kanttekeningetje bij. Wie in gedachten verzonken is, boos is, in z'n hoofd zit... kan niet tot optimaal leren komen.)

Meester worden over en het kunnen controleren van je emoties, gedachten en gevoelens vraagt enige training. Kan je volledig meester over worden, zodat je zelf kan kiezen wat je denkt en voelt en richting geeft, vanuit volledig gecenterd zijn. Kan ook weer de dieperik ingaan. 't Zijn kapoenen, die emoties, life is way better when you take the lead. ;-)

De energetica, ja, 't is een heerlijkheidje als je ermee om weet te gaan. :-)

Is een harmonieuze, vredevolle wereld een utopie? (7 min read)

Een mooie droom, een wereld waarin vrede heerst. Waarin iedereen geeft en neemt, deelt en ontvangt, er uitwisseling van energie is op een manier dat de balans in evenwicht is... uitwisseling van diensten, goederen, kennis, ... Een wereld van overvloed, voor elk levend wezen. Harmonie, evenwaardigheid en eerbied voor ook dieren en planten, als gelijkgestemden. Waarbij de geneeskunde heel andere technieken gebruikt om te genezen. Waar communicatie op een geheel andere manier gebeurt. Waarin voedsel terug vanuit de natuur komt en niet per se gemanipuleerd hoeft te worden tot iets dat nauwelijks nog voedingswaarde heeft.  

Believer

Ik bén realistisch, hetzij op een andere manier. Meer nog dan een dreamer ben ik een believer. Ik wéét dat het kan, ik geloof dat het kan, ik zie en voel dat het kan, ik heb ervaren dat het mogelijk is, ik heb geleefd wat mogelijk is. En dat kan steeds opnieuw, ook als je onderuit gaat. Ook als je 5 jaar of 10 jaar struggled. Of al je hele leven depri bent. Of in een rolstoel zit of ongeneeslijk ziek bent. Je situatie hoeft je niet te belemmeren in wie je bent of het verwezenlijken van dromen. Al leven we wel vaak op die manier. 

Mogelijkheden en kansen zien

Uitgaan van wat is, is realistisch. Uitgaan van wat mogelijk is, brengt hele andere mogelijkheden. En mogelijkheden zijn er altijd meer dan je kan bedenken in het moment. En zeker als je met meerdere mensen bent. Wist je dat er gigantisch veel manieren bestaan om de afwas te doen? 

Wij zijn zoveel breder en ruimer dan ons geleerd wordt. Je hoeft trouwens geen woord te geloven van wat mensen zeggen en van wat is. Ook van mij niet. Geloof wat je zelf wil.

If you can dream it, you can do it!

Je kent waarschijnlijk wel ‘If you can dream it, you can do it.’ Dat is een zinnetje dat je niet moet onderschatten. Als je weet wat je wil, wat je anders wil, dan kan je dat bereiken. En soms is dat knokken, hard werken, veel werken, veel vallen en weer opstaan. Vooral dat laatste. Soms gaat het vanzelf en is elke dag vakantie, komen er geld en geschenken en mensen en middelen schijnbaar out of the blue. Het is soms f*cking hard afzien en klappen incasseren. De manier waarop je ermee omgaat, doet gigantisch veel. Maar wil je iets anders, dan heb je iets te doen.

Slachtofferschap - you decide your vibe

Je hoort het nog steeds: ‘Ge kunt niemand vertrouwen!’ ‘Ik moet het toch allemaal zelf doen!’ ‘De wereld is toch naar de kloten, waarom zou ik nog m’n best doen? Het levert geen f*ck op!’ ‘Leven is moeilijk.’ Iedereen doet toch maar verder met elkaar het leven zuur te maken en mekaar den afgrond in te boren.’

Ok, ge hebt allemaal gelijk! Helemaal. Dat klopt als een bus. Ik doe daar ook weleens aan mee, zonder uitzondering. Ik doe ook weleens zielig en blijf wel vaker op de grond liggen als een zak zielige blubber vanillepudding (bleekscheet zijnde, dus helaas geen chocolade), kom geen meter vooruit – integendeel, snotter zwembaden vol, lekker klieren en verzwelgen in zelfmedelijden, slachtofferschap en drama. Yep, I know it all. Helpt me dat verder? Geen reet. (Tenzij ik er iets uit leer, een inzicht opdoe en het geleerde doorgeef aan anderen, dan wordt het eigenlijk getransformeerd tot iets zinvol.) Niet mezelf en nog minder een ander. Voor wie doe je dat dan eigenlijk? Want dat doe je zelf, weet je wel. Jezelf het leven zuur maken, zijn we vaak goed in. ‘Dat gaat niet, lukt niet, kan dat niet, te weinig geld, te weinig tijd, teveel van dit, te zus, te zo, omwille van iets wat buiten ons ligt, opmerkingen en uitspraken van anderen, van systemen die ‘nu eenmaal zo werken’. 

En mag dat, zo leven? Tuurlijk. Is dat aangenaam? Veelal niet, wel een optie. En een mogelijk onderdeel van een mensenleven, maar het hoeft niet per se. Je keuzes in het moment zijn gigantisch van belang. You decide your vibe.  Weet dat je heel veel ook doorgeeft aan je kinderen, zij die na je komen en rondom jou zijn. En weet dat het ook zoveel gigantisch anders kan. Dat je niet per se klappen krijgt als je je nek durft uit te steken. Dat je gesteund en aangemoedigd wordt. En dat dat eigenlijk zelfs niet nodig is, als je gelukkig bent met wat is en genoeg in jezelf gelooft - en blijft geloven.

Hoe wens jij te leven? Vanuit welk idee? Hoe behoud je enthousiasme en zin in leven? Hoe haal je jezelf en anderen onderuit? In elke vorm van zijn en elke vorm van emotie, suc6 en 'falen' zit een systeem. En jij doet het. Iedereen doet het. Find out.

Wij zijn de maatschappij

Het zijn wij mensen die mee de maatschappij – de samenleving - vormgeven, wij zijn de maatschappij. Is het niet naar ons goesting, dan hebben we iets te veranderen. Een manier van kijken, onze houding, perceptie, overtuiging, manier van denken, handelen, voelen, communiceren. En met een hoop mensen samenleven maakt dat het weleens botst en je naar nieuwe of andere manieren van samenwerken zoekt, op een manier dat het wel kan. Of je slaat een andere weg in. En misschien duurt het nog een eeuwigheid vooraleer er een ander evenwicht is, en misschien blijven er altijd wel louche praktijken bestaan. Ik geloof oprecht dat er harmonie mogelijk is tussen mens, plant, dier en alles wat we niet kunnen waarnemen met het fysieke oog. Een vredevolle wereld. En eigenlijk is dat altijd al aanwezig, als je er ook zo naar kijkt. Uiteindelijk klopt het volledige plaatje op elk moment, omdat ieder wezen op zijn plaats van ontwikkeling is.

Jij kan een verschil maken!

Als individu kan je wel degelijk een massive verschil maken! Voorbeelden genoeg. Zelfs je oma die je moeder leerde een spel te maken van elk huishoudelijk karweitje, wie het op haar beurt doorgeeft aan haar kinderen en zij weer aan de volgende generatie. 

Waar jij verandert en wat jij verandert in jezelf, heeft gigantisch veel effect op de hele wereld.

We bestaan uit dezelfde bouwstenen. Dragen allen de gehele bestaansgeschiedenis van deze planeet, want het water dat we drinken komt uit natuurlijke bronnen. En vermits water een geheugen heeft en de volledige evolutie meemaakte vanaf het moment er water was, wij allen met elkaar verbonden zijn op manieren dat we het zelf niet eens beseffen, maakt dat de kleinste impuls bij onszelf, een impuls geeft aan het gehele systeem, in microkosmos, in macrokosmos. Wat ik kan, kan jij ook en wat jij kan, kan ik ook. Alleen hoef ik dat niet zo te doen, want ik heb eigen keuzes te maken en een vrije wil (stof voor een goei discussie slash ideeënuitwisseling :-p).

Wat we aan onszelf doen, doen we rechtstreeks en onrechtstreeks aan een ander.  Andersom ook, wat we aan een ander doen, krijg je toch weer terug op je eigen nek. Soms instant. Karma enzo... :-) Je kan het dus evengoed aangenaam en naar je zin maken, right?

Hoe bijvoorbeeld?

Hoe kan je nu een verschil maken als mens alleen? Door vb zelf te zijn en te leven hoe je het wenst (en niet voort te gaan op wat is dat zo scheef lijkt te lopen). Zelfs een mens die als dakloze op straat leeft, kan helemaal perfect gelukkig zijn. 

Je perceptie verandert als jij gelukkig bent en jezelf leeft, je houding, je manier van handelen, denken, voelen, spreken. Wat eerst degoutant leek, kan ineens een ander randje krijgen, omdat je iets bij jezelf veranderde. Wat niet wil zeggen dat je niet zelf weleens worstelt, uitdagingen tegenkomt en het puntje van je tong soms beter ff afbijt (niet doen, krijg je spijt van).

Be the change has massive impact

By the way, als jij vanuit je binnenste sprankel leeft, wat je gelukkiger en blijer en vrijer maakt, vanuit mogelijkheden kijkt, vanuit jezelf richting de wereld en JIJ bent gelukkig, wat. een.gigantisch. verschil. maakt dat. In de eerste plaats voor jezelf. En daarmee ook de wereld. Weet je dat je daarmee ook anderen aansteekt? Je relaties gigantisch verbetert? Dat je de mogelijkheden voor anderen vergroot, letterlijk? Dat zij ook ineens kunnen wat jij kan, zin hebben of krijgen in hetzelfde of iets gelijkaardigs, gewoon omdat jij het doet? Omdat jij lekker in je vel zit, straal je ook iets anders uit en dat heeft effect. Het kan ook zijn dat ze zelfs beter zijn of worden in diezelfde activiteiten dan jij. Soms met heel veel geduld, soms quasi direct. We zijn rare wezens. Raar in de betekenis van bijzonder. En toch ook heel gewoon.

Is het utopisch? Voor mij niet. Ik vind het realistisch. Ik ben een believer. 

Corona: Wat kan je nóg doen bij een lichte vorm van besmetting? e.a.

't Is dat ze je er niet mee om de oren smijten, met coronadingetjes, maar 'k ga het toch ff delen. 

Evolutie van de aarde 

Onze planeet aarde is in volle evolutie, zoals dat altijd al is geweest. Ijstijden, opwarming, verschuivingen van de aardas, bewoners die uitsterven, nieuwe bewoners die zich ontwikkelen of hun intrede doen... Daar is niets nieuws aan. De aarde zorgt voor zichzelf en is eigenlijk altijd in evenwicht. En af en toe gebeuren er dingen zoals nu het geval is. Uiteraard heeft dat gevolgen. 

Niets is echter voor niets, dat merk je ook nu weer. Er komt een nieuw evenwicht, op verschillende vlakken. De mensenpopulatie verandert, net als de dierenpopulatie ook te lijden heeft gekregen onder de bosbranden van de afgelopen jaren. 

Wat brengt dat nog met zich mee? 

Mensen gaan anders handelen, over dingen nadenken, systemen die niet meer werken gaan er anders uitzien of verschijnen in nieuwe vormen, andere manieren van voelen of in het leven staan, er komt begrip voor vanalles en nog wat, het belang van functies, organisaties, jobs, samenwerkingen wordt in vraag gesteld en bijgestuurd,... Niets nieuws onder de zon, want dat is al een tijdje aan de gang. 

Naar een verhoogd bewustzijn

Dit alles tezamen en alles waar de volledige mensenmassa de voorbije jaren doorheen is gegaan wat betreft emoties en golven van verandering op individueel vlak - het is voor heel veel mensen best pittig geweest of zal nog pittig worden (of ook niet) - maakt dat het bewustzijn omhoog gaat. We gaan naar een nieuwe manier van samenleven, een nieuwe aarde. Met nieuwe of vernieuwde technologieën, andere daginvullingen, een andere manier van omgaan met elkaar en menselijke kwaliteiten en potenties die totnogtoe niet of weinig werden aangeboord. Een nieuw tijdperk. Dat gaat niet zonder slag of stoot, we delen met z'n allen in alles wat gaande is, als individu, maar ook als collectief. 

Wat te doen?

De wetenschappelijke kant van (de ontwikkelingen van) het coronavirus laat ik even aan me voorbijgaan, hoewel dat ook mega-interessant is. 

Wat ik daarover graag deel naast alle maatregelen die nu van kracht zijn (en best ook echt wel nageleefd worden - er zijn omstandigheden waarin ik me echt wel aan de regels houd): 

Indien niet besmet of er niet van op de hoogte

Volg sowieso de instructies op die via de media worden meegedeeld. Geen rebellie hierin, nu moet je gewoon luisteren. 

Zolang je niet besmet bent of onwetend daarover, ben je gerust en hoef je ook niet in paniek te geraken. Gedachten van angst alleen al kunnen je verlammen, terwijl er eigenlijk 'niets aan de hand is' zolang jijzelf of een naaste het niet hebben. Veel aangenamer is dan van je te focussen op de dingen van alledag en niet overdreven veel met het nieuws bezig te zijn. Life goes on, ook in tijden van corona. Als je het toch graag opvolgt, is het goed van er nuchter onder te blijven en je je ondertussen bezighoudt met wat van belang is: eigen werk en activiteiten, entertainment voor kinderen, klusjes die opgeknapt kunnen worden, nieuwe hobby's, zorg voor hulpbehoevenden, tuinieren,... 

Met internet en youtube aan je zijde, een oneindig aantal appjes voor gelijk welke activiteit, kan je een heel eind verder. Ook zonder dat kan je zelf wel wat bedenken. Ook met kiezelsteentjes kan je allerlei spellen bedenken. Wees creatief. 

Indien wel besmet

Heb je het idee dat je symptomen hebt van corona, bel dan je huisarts of een dokter. Zij overlopen met jou wat je precies ervaart en geven ook verdere aanwijzingen.

Blijf kalm

Ook in geval van besmetting, blijf zo kalm en rustig mogelijk! Paniek en angst helpen je niet in dat geval, integendeel. In héél veel gevallen heb je wel symptomen, maar hoef je niet onmiddellijk naar het ziekenhuis en kan je thuis uitzieken. In dat geval is het belangrijk naar je lichaam te luisteren en ook de rust in je hoofd te bewaren. Gedachten die je slechter doen voelen, kan je nu best missen en helpen je geen meter vooruit. Angst mag er zijn natuurlijk, je hoeft dat niet uit de weg te gaan als het er is, geef het dan de ruimte door het bijvoorbeeld te benoemen, er met iemand over te praten, het uit te kleuren met waskrijt op papier... Keep the faith. Dit alles dient een hoger doel.

IEDEREEN IS DAAR ANDERS IN EN HEEFT VAAK OOK ANDERE BEHOEFTEN. GA DUS NA WAT JIJ NODIG HEBT EN WAT VOOR JOU WERKT.

Luister naar je lichaam

Luister goed naar je lijf. Jij bewoont het, jij ervaart het. Iedereen is daar anders in en heeft vaak ook andere behoeften. Ga dus na wat jij nodig hebt en wat voor jou werkt. 

Wil je in bad? Ga in bad. Wil je slapen? Slaap. Wil je buiten? Ga even buiten (zolang dat mag) of hang je hoofd uit het raam. Een mensenlichaam kent een geweldig zelfgenezend vermogen. 

Volledig ademhalen
We vergeten het misschien af en toe, hoe belangrijk het is: ademen. De manier waarop we ademhalen zegt ook iets over hoe we het leven ervaren en in het leven staan. Adem is leven. Ik leerde het als kind al: ademen maakt een groot verschil in gezondheid en ziekte. Mocht er één generatie fatsoenlijk en bewust leren ademen, zouden er heel wat minder ziektes zijn. Vanuit je buik, diepe onderbuik met enkel je longen, met gebruik van je middenrif, doorheen je neus of je mond. De adempauzes die je legt tussen ademteugen bij in- en uitademen. Alles heeft effect. Drie volledige ademhalingen in een traag ritme, met volledig inademen en volledig uitademen. Heerlijk. Of met tussenpauzes tussen zowel in- als uitademen. Elke manier van ademhalen heeft een ander effect.   

Etherische olie

Mocht je last krijgen van je ademhaling, kan je gebruik maken van een verdamper en etherische olie. Heb je geen verdamper, dan kan je een pot met kokend water opzetten en daar etherische olie in doen. Wat goed werkt: tea tree, eucalyptus, munt. De drie samen. Ook tijm is bruikbaar. Daarmee kan je de ruimte zuiveren, maar ook zelf regelmatig inhaleren kan werken voor een betere ademhaling. Ook deze druppels aan je bad toevoegen is nuttig. (Dit is slechts een kleinigheidje, dat is te miniem als je aan een beademingstoestel moet in het ziekenhuis.) 

1 druppel tea tree op een liter water en regelmatig een slokje nemen is ook werkzaam. 

Warmte

Alle warmte is deugdzaam en zou bovendien virusdodend zijn. Een bad of douche kan dan deugd doen, net als een warme drank als thee of soep. Je kan met zuiverende en ontstekingsremmende thees werken zo je wil en het in huis hebt. Tijm, rozenbottel, eucalyptus, kamille en linde, een samengestelde thee voor een betere ademhaling, nachtrust of andere. 

Visualisatie

Vermits je wil genezen, is het goed van je reeds in te beelden dat je genezen bent en er zo goed mogelijk naar te handelen ook, alsof je gezond bent. Visualisatie is een sterk middel als je het juist toepast. 

--> Je hersenen maken geen onderscheid tussen wat echt is en de fantasiebeelden in je hoofd. Je kan je dus inbeelden dat je vrolijk en levendig en wel rondloopt. Let wel: het gevoel dat je hieraan koppelt is van belang om het ook als 'werkelijk' te ervaren. Hoe voel je je als je gezond bent, wat doe je, wat zeg je, met wie ben je? Welke emotie koppel je hieraan? Vreugde, enthousiasme,.... Hoe meer elementen je eraan kan toevoegen, hoe sterker dit werkt. Ook hier weer, het is een hulpmiddel, maar kent met absolute zekerheid wel effect als je het traint of correct en krachtig toepast.

Ben je ziek, dan zijn steeds dezelfde dingen van belang: voldoende nachtrust, voldoende slaap, en idem voor eten en drinken. 

Voeding

Wat voeding betreft, kan je je immuunsysteem alvast versterken door vitamine C toe te voegen aan je dieet. Véél fruit en groentjes. 

Vitamine C vind je onder andere terug in citrusvruchten, kiwi's, aardbeien, bessen, ananas, mango, broccoli is de krachtpatser bij uitstek (niet per se voor vitamine C).   

Met een hoop fruit en groente en een gevarieerde voeding vul je alle benodigdheden weer aan in je lichaam. Vers fruit, smoothies, shakes, fruitsla, fruitpap, en groenen rauw of gekookt,ze hebben allemaal hun nut. 

Fruit verminder je best terug als je diarree krijgt of hebt. 

Blijf in beweging

Of je nu buiten kan of niet, in beweging blijven is altijd goed, desnoods vanuit je bed. Je vingers masseren, je armen, benen, je lichaam, bodyscanneke doen om goed te kunnen slapen, yoga, met je armen zwieren, als een kikker of eend doorheen je woonst kruipen, een stevige workout, de bewegingen waar je je goed bij voelt. Of je deugd doen ( da's niet altijd hetzelfde, right :-) ) 

Muziek

Muziek, klanken en melodieën kunnen je exact brengen waar je behoefte aan hebt. Dat wat matcht voor jou op dit moment, is als een wilde weldoener. Thetawaves/binaural beats over klassiek, naar pop, naar rock'nroll, heavy metal (not my kind of stuff, maar ieder zijn ding he), grassblues, lovely lullabies,... whatever je een goed gevoel geeft, je blij maakt, doet zingen en swingen, tot rust brengt, troost,... alles is goed. Zelf zingen of neuriën en muziek maken is natuurlijk ook goud waard. 

Een luisterend oor

Zie je het even niet meer zitten en draaien je gedachten alle kanten op, zie je geen uitweg meer en kom je jezelf elke 2 seconden tegen? Niemand om eens een babbeltje mee te doen of stoom af te laten? Bij Tele-onthaal (bel 106) luisteren ze naar jou terwijl je anoniem blijft en kan je even hart luchten. Letterlijk. Voor jongeren is er Awel.

Kleine ideetjes, kleine beetjes, luister goed naar je eigen lijf. 

Geniet ook van de zalige momenten, van klein geluk en suc6verhalen!!! 

Weet, ook dit gaat voorbij. 

Take care of yourself and eachtother!