Een kind heeft jou als ouder of begeleider niet nodig om te leren lopen. Dat gebeurt… vanzelf. Die hele ontwikkeling vanaf de versmelting van zaadcel en eicel, de geboorte, je stem gebruiken, kruipen, zitten, lopen, ontlasting, praten, zich voeden, ontdekken, ontwikkelen,…. Het gebeurt vanzelf.
Natuurlijk zijn
warmte en genegenheid zeer welkom, een metgezel(lig) in het leven – wat overigens
ook met een dier kan – iemand om woorden en andere expressies mee te delen, een
warm nest.
Het kan dat je
als ouder of begeleider je zorgen maakt om een kind. Om wat je meegeeft of net
niet meegeeft. No worries. Ze komen wel terecht hoor. Ieder wezen heeft van
zichzelf zoveel mogelijkheden, een innerlijk weten, een persoonlijke
ontwikkeling, een eigenheid. Gelijk welke vorm waarin je geboren bent. Ze komen
er wel. Ze zíjn er al, trouwens. Ge zijt wie ge zijt. Sommigen hebben wél hun
hele leven iemand nodig die hen bijstaat. Dat verandert echter niets aan hun
mens-zijn, hun eigenheid en vol-waardig-heid.
Kinderen die op
straat opgroeien, van soms heel jong al, kunnen ook hun plan trekken. Het is al
vaker voorgekomen dat verdwaalde of verloren gelopen kleine kinderen, straatkinderen,…
zonder anderen toch weten in leven te blijven voor een langere periode.
Ook als
volwassene heb je niemand nodig om jezelf te ontwikkelen. Dat gebeurt… vanzelf.
Die hele ontwikkeling van jongvolwassen geweld tot milde wijze man of vrouw (of
niet :-p) gebeurt vanzelf. Daar heb je geen anderen voor nodig. Natuurlijk is
feedback, warmte en genegenheid welkom. Iemand om woorden en andere expressies en
huidcontact mee te delen. Natuurlijk hebben we elkaar nodig als mensen voor vanalles en nog wat en vormen we onderling een zichtbaar en onzichtbaar netwerk, daar gaat het niet om.
Het kan dat
anderen zich zorgen maken om jou. Je niet begrijpen, verloren wanen, zich
vragen stellen of je net fantastisch vinden, in welke hoedanigheid je ook
verkeerd. Je ontwikkeling zet zich verder. Als een jong plantje dat doorheen het asfalt breekt, een boomstam die een kronkel maakt en in die vorm leeft. Leven vindt zijn weg.
What’s the point? Een levend wezen krijgt zelf vorm, vanzelf, zonder dat jijzelf daar iets voor hoeft te doen, zonder dat anderen daar iets voor moeten doen. Leven ontwikkelt zichzelf, baant zichzelf een weg, wéét waar te gaan en wat gedaan. That’s the point. Het is wonderlijk. Let it be.
Heb een heerlijke dag.
