De dag starten met dezelfde verhalen van gisteren?

In het verleden blijven hangen, dat is geen kunst. Da's gemakkelijk. Wanneer alles goed gaat en je lekker in je vel zit, is het ontzettend veel eenvoudiger om met veel plezier, enthousiasme en goesting (zin) uit je bed te jumpen, reikhalzend uitkijkend naar een nieuwe geïnspireerde en vervullende dag. Wanneer je een dip ervaart voor een langere periode of depressief bent is dat heel wat minder gemakkelijk. 

Elke ochtend je bed uit met hetzelfde dompergevoel, voortkomend uit dezelfde gedachten en zwelgend in dezelfde weinig verheffende emoties. Dat is niet zo handig, maar het overkomt meer mensen dan je zou vermoeden. Dat hoeven zelfs geen ellendige dingen te zijn. Telkens eenzelfde verhaaltje opnieuw en opnieuw vertellen, maakt dat er veel minder ruimte is voor nieuwe avonturen. Hoe meer je een bepaalde zelfde gedachte of gevoel aanhoudt, hoe meer het inslijt in je hersenpan als vaste routine. Zo werken onze hersenen. Goed om weten: 1) dit heb je zelf gedaan 2) je kan jezelf opnieuw trainen met betere gewoontes. Ons lichaam, onze hersenen, zijn 1 grote trainbare massa. Precies zoals je jezelf de dieperik kan inpraten, kan je er ook weer uit. 

Moet je weten: onze lichaamscellen vernieuwen zich zeer regelmatig. De jij van 10 jaar geleden bestaat dus letterlijk niet meer. Ook niet wat je allemaal op dat moment ervaarde. Al je cellen zijn ondertussen vernieuwd, je bent een compleet nieuwe mens. Wat zou je dan nog bezig zijn met dingen van gisteren, laat staan van 10 jaar terug? Je kan letterlijk elke dag en zelfs elk moment een nieuwe keuze maken. Soms doe je daar langer over dan je lief is. Dat is niet erg, we zijn mensen. Je mag alles ervaren wat je wil. ;-) 

Je hoeft niet te blijven hangen in iets wat voorbij is. Nieuwe dag, nieuwe ervaringen. Veel handiger en luchtiger. Zo had ik eens een akkefietje met mijn broer. Gebeurt niet vaak, maar het zat er ff goe tegen. Moet kunnen. Enige tijd later, in een blije bui, heb ik zin om hem op te bellen en af te spreken. Ineens herinner ik me: 'Ha ja, wij waren ruzie aan 't maken.' Geen haar uit mijn weelderige haardos dat daar rekening mee ging houden of op dat elan zou verder gaan. Compleet nieuw moment, nieuwe vibe, andere verbinding. Zo eenvoudig kan het zijn. We hebben het er ff over gehad toen ik later bij hem op bezoek was, maar zoals gezegd: ik ben daar niet mee bezig. Er zijn toffere dingen om te bezigen. En daarmee was de kous af. Handig en luchtig voor ons allebei.  

Je hoeft dus niet je ellendige verhalen te leven. Leef je leven. Dat is boeiend en bruisend en dat werkt helemaal voor jou als het op je eigen unieke manier gebeurt. ;-)   

Bachbloesems voor dieren: agressieve hamsterladies

Wie kent ze niet, de bachbloesems? Alles wat emotie-gerelateerd is en sterk uit balans, heeft baat bij bachbloesemdruppels. Mocht het niet aanslaan, dan brengt het ook geen schade toe. Veilig voor zwangere vrouwen (dat wil al wat zeggen), kinderen en dieren (bij juist gebruik uiteraard). Geen neveneffecten. 

Wij hebben thuis 2 hamsters, beide vrouwelijk, die samen een woonst delen. Ze sliepen steeds samen in hun huisje en kwamen redelijk goed overeen. Niet extreem goed, maar zeker wel ok. De laatste weken echter kwam er steeds meer agressief (of gefrustreerd?) gedrag naar voren, bij allebei de hamsters. Zo kon het maar even dat het grijze exemplaar, zonder enige aanleiding, vanaf de ene kant van hun verblijf naar de witte hamster halverwege het verblijf in de aanval ging en het tot een pootgemeen kwam. Ze durfden elkaar wel vaker ambeteren tijdens fikfakpartijen, inclusief bijhorende piepgeluidjes. 

Ook het ontlastingsgedrag leek me anders te kunnen: ze hebben zo'n doorzichtige buis dat ook buitenskots - hm, dat klinkt niet erg appetijtelijk - buiten hun verblijf om loopt waar ze lekker doorheen kunnen rennen. In die buis doen ze allebei hun behoefte, groot en klein. Maar naar mijn gevoel dus buiten proportie en niet volgens de gewoontes van een hamster. Het kwam ook voor dat de grijze daar tegen 200 in 't uur zich een weg naar buiten leek te krabben doorheen de buis, maar die 'ik-wil-mijn-vrijheid-uitbraakpogingen' bleken dus niets op te leveren. 

Allemaal dingetjes die alleen maar erger werden, dus daar moest ik echt wel even iets aan trachten te doen. Eerst haalde ik een 2e huisje tevoorschijn, zodat ze apart konden slapen. De latrelatie leek hen even goed te doen, maar het gedrag naar elkaar toe bleef vrijwel hetzelfde.

Uiteindelijk heb ik mijn bachbloesemset bovengehaald, een flesje samengesteld met 8 bloesems en 1 drupje ervan in hun drinkwater gedaan. Ok, in het begin 3 (de eerste 2 of 3 dagen), wat ik snel aangepast heb naar 1, dat leek me beter. 

Resultaat: Op dit moment, zelfs na nog geen week gebruik, slapen de dames veel vaker terug samen in een huisje, ze zijn opmerkelijk rustiger, komen veel beter terug overeen en ook hun doorloop-behoefteplek-buis blijft duidelijk veel properder dan voorheen. De piepgeluidjes zijn tot normale proporties en geluiden gereduceerd. Benieuwd hoe het over 2 weken en over 2 maanden zal zijn. 

Lang leve de bachbloesems, welke ook voor andere dieren kunnen ingezet worden, vb honden, katten, paarden, konijnen, papegaaien,... 

Mission accomplished, yes! 

Ken je levensbehoeftes om je dag te laten draaien

Niet elke dag bestaat uit uitsluitend zonneschijn. Dat kan niet. We zijn mensen. Je kan wel over het algemeen gelukkig zijn, wat maakt dat je al wat het leven met zich meebrengt ook beter af kan. Soms kan de balans zoek zijn of een onevenwicht ontstaan in situaties, zowel bij jezelf als individu als tussen mensen. 

Aandacht voor eigen basisbehoeftes 

Heel vaak draait je dag een stuk gemakkelijker als je eigen basisbehoeftes vervuld zijn. Soms tijdens de dag, soms als allereerste puntje in je dagverloop. Je merkt het vanzelf wel als er iets uit evenwicht is in je leven. Je wordt bijvoorbeeld humeurig, beleeft geen échte fun (meer) of je voelt zelden voldoening of vervulling. Dan is het handig om jezelf wat te kennen. Zowel liefdestalen als kernwaarden zijn daarbij een handig hulpmiddel, alsook uiteraard zelfobservatie doorheen het leven en inzicht in je eigen emoties, gevoelens en functioneren.

Bron van vreugde, enthousiasme en goesting

Een persoonlijk voorbeeld: er is een oefendansavond ingepland. Hoewel ik doorgaans ontzettend graag dans en niets liever doe, heb ik er helemaal geen zin in. Vreemd, maar niets is onmogelijk. Hoe komt dat? (Je kan dit ook gewoon vaststellen en lekker iets anders gaan doen. Hoe beter je jezelf kent, hoe sneller je er ook achter bent wat je nodig hebt om je wel weer lekker in je vel te voelen. Als je überhaupt al opmerkt dat je welbevinden beter kan.)                                                                                                                                                                Ik bedenk dat, als ik hapjes of gebak zou maken of voorzien dat ik kan uitdelen aan de aanwezigen, ik wél heel veel zin heb om te gaan. Er is dus in dit geval een behoefte die niet ingevuld is. Een behoefte die vreugde, enthousiasme en goesting brengt. Laat nu net daarin een kerneigenschap schuilen: ik ben van nature een gever. Ik creëer graag, schenk het gecreëerde graag en maak graag mensen blij. Bovendien schept het verbinding tussen mensen. Ik zie ook graag mensen helemaal in hun element. Ze hebben een bepaalde sparkle, energie en levenslust waar je niet omheen kan. De combi van de twee eerste (schenken van (al dan niet) eigen creaties) betekent goud voor mij. Mijn eigen goud. Net als eigen en opgedane kennis en vaardigheden delen met anderen en mensen samenbrengen en verbinden. Een dikke vette bijkomende bonus. Daar steekt niets anders achter dan dat ik daar zelf ontzettend blij van wordt. Daarin schuilt 1 van mijn geschenken voor de wereld én mijn natuurlijke vorm van overvloedcreatie. De hemel op aarde. Het maffe is, als ik jaren later dingetjes tegenkom bij andere mensen die ik zelf maakte - zonder dat ik dat doorheb op dat moment - vind ik ze meestal ook heel leuk. Haha. Eigen lof stinkt. Maar nee, het is niet vanuit eigendunk, eerder iets als verwondering en kijken als doorheen kinderogen en eigenlijk gewoon niets anders dan liefde. ;-) 

Dat element durft echter wel eens ondersneeuwen door andere dingen. Wat werkelijk van belang is voor jou om je vitaliteit te behouden, is vaak echt van levensbelang. Het kan verschillende vormen of uitingen aannemen, maar de essentie ervan blijft als een rode draad doorheen je leven lopen. Het is wat jou voedt en laat overstromen van energie, mogelijkheden en geluk. 

Zelfkennis is dus een goede basis om verbeteringen in elk aspect van je leven aan te brengen. Het kan het verschil maken tussen overleven... en een leven leven dat je opnieuw en opnieuw wil beleven omdat het zó heerlijk is!