Kort nadat ik mijn ouderlijke huis verlaten had en net mijn 18e verjaardag was gepasseerd, begon mijn levensenergie (opnieuw) te stromen. Ik voelde me – voor even dan toch – vrij en blij en helemaal ik! Wat ik uitermate heerlijk vond – en nog steeds – is me verdiepen in alles wat me interesseerde (= purpose), het helemaal in me op te nemen, er alles over uit te pluizen wat ik kon vinden en het vervolgens te delen met anderen – of niet. Dat delen kwam vrijwel direct (dat valt dus onder de noemer pure liefde, zaligheid :-p), maar niet meteen over alle onderwerpen.
Wat ik wel deed, en dat vind ik een vette aanrader en ook de reden waarom ik dit schrijf, is de dingen bestuderen en mezelf eigen maken, op die manier dat ik het ook kon doorgeven aan anderen. The best and most lovely way there is! Ging ik bij vb een therapeut of hulpverlener langs, dan luisterde ik naar de manier van communiceren, hoe een gesprek gestart en afgerond werd en vooral naar de vragen die werden gesteld. Tegelijk ging ik ineens ook na hoe ik daarop reageerde, wat het met me deed op mentaal, fysiek en emotioneel vlak en welke vragen het best of het meest effectief en efficiënt waren. Als ik dingen tegenkwam die me boeiden, vb info ivm metafysica en metataal of één of andere cursus en die was te duur voor me op dat moment (of ik wilde het echt vooral gewoon op mezelf uitpluizen), ging ik verder op onderzoek uit tot ik gevonden had wat ik zocht aan mediamateriaal, om me er verder in te kunnen verdiepen. Héérlijk dat autodidactisch werken. Hetzelfde voor tekenen en creatieven, muziek bespelen, de natuurwetten, allerlei over de werking van het menselijk lichaam en de psyche, oosterse geneeskunde en het zelfgenezend vermogen, geneeskrachtige planten en kruiden,… Een hele resem aan boeken, video’s, methodes en technieken passeerden de revue, alsook tai chi – wat op lange termijn een weldadig effect heeft op het gehele lichaam, hoe energie werkt, over dromen en de boot was vertrokken. In de meeste kringen was ik op dat moment nog het snotterke, veruit de jongste van de workshoppers en cursisten.
Ik leerde vanuit mezelf, over mezelf, over anderen, over hoe mensen zich gedragen, over hoe ze handelen en waarom ze dat op die manier doen. Zelfobservatie en -evaluatie waren dagelijkse kost, net als het observeren van anderen. Deed ik op jongere leeftijd ook al, dus ’t zal in mijn aard liggen.
Over de zin van het leven (de onzin kwam later), over familiebanden- en patronen, relaties en de kinderen van nu. Over voeding en het effect ervan op ons lichaam, hetzelfde over kleuren, de zin en reden van ziek zijn, leven zonder medicatie en vaccinatie, het belang van een goede levensondersteunende ademhaling, de overgang en veranderingen van de aarde naar een ander tijdperk, moestuinieren, eten bewaren zonder koelkast (ik heb er altijd één gehad, maar het kan dus), transitie, hoger bewustzijn, hooggevoeligheid, autisme en andere labeltjes i.v.m. anders bedraad zijn, intuïtie, emotionele intelligentie en iq, empathie, symboliek van ziekte, voeding, kleuren, wonen, situaties, kindertekeningen, landen, dieren (het zogenaamde sjamanisme), over ego’s en superego’s, communiceren met bomen en dieren, over elfen, kabouters en het gehele kleine volkje, gidsen, engelen, chakra’s, aura’s, energievreters en -gevers en de hele reutemeteut, spiegelogie, neurologie, anatomie (verslavend interessant), kernwaarden, effectieve, hypnotische en verbindende communicatievormen, conflicten eenvoudig oplossen, hoe van je grootste 'vijand' je beste vriend maken, zeer uiteenlopende manieren van leren (soms gigasnel!) bij kinderen en volwassenen, over vernieuwing binnen het onderwijs en opvoeden vanuit bewustzijn, over de energie en vibraties tussen mensen in een lerarenlokaal, een klas- of andere groep, over het leven zelf als metafoor, over mindset en je mooiste en meest vervullende leven creëren,…
Het lijstje is oneindig. Een mens leert zó gigantisch veel. Je bent er echter vet mee als je er niets mee doet. Natuurlijk wel, voor jezelf. Maar het betekent zoveel meer als je het kan delen. En er is heel wat dat ik niet deelde en dat vind ik best jammer. Zolang ik leef heb ik daar echter wel kans toe, dus wie weet.
Wat ik dus eigenlijk wilde delen: het is zalig als je de dingen kan leren om ze te kunnen doorgeven of er meer mee te doen dan het enkel te bestuderen. Met volle goesting en interesse. Ik begrijp heel goed dat sommige kinderen afhaken in het huidige ondertussen veranderende onderwijs. En ik begrijp het ook heel goed dat er mensen zijn die na 50 verschillende jobs nog steeds hun ding niet gevonden hebben. :-p Daar valt echter wel wat aan te doen… Er bestaan heel wat manieren om die levensenergie (opnieuw) te laten stromen en die stromende te houden. Keep up the good vibes!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten