De mens is in wezen een leergierig beestje. Bijleren, experimenteren, ontdekken,...
Je hebt zo van die mensen (volwassenen en kinderen) die echt een massa energie hebben. Energie die zich in heel uiteenlopende en verschillende vormen uit of geuit wil worden. Indien goed besteed, kan je dingen verwezenlijken die je haast niet voor mogelijk houdt. Indien goed gehanteerd en gekanaliseerd, blijf je verbonden met deze eeuwige energiebron en kan je blijven gaan, zonder dat je echt moe wordt. Het is dan ook mogelijk om in 1 dag gedaan te krijgen waar je anders veel langer over zou doen en dit voor een langere periode.
Mensen die het nodig hebben hun energie te gebruiken, kunnen passief worden als daar niets mee gebeurt. Energiebommetjes kunnen zo hun goesting verliezen en ervoor kiezen om dan maar in de zetel te gaan hangen, te gaan gamen of zelfs in bed te kruipen om de tijd te verdoen.
Ook moeheid kan optreden door een gebrek aan activiteit of een gebrek aan de JUISTE activiteiten en/of een juiste invulling van dat wat je doet. Je kan zelfs zo moe worden dat je steeds meer slaap nodig hebt, vroeger gaat slapen en toch niet terug vitaal en fit wordt, net door het niet inzetten van je (levens)energie. Op zulke momenten lijkt het er ook helemaal niet op dat je eigenlijk veel meer activiteit en beweging nodig hebt, want 'je bent moe'...
Wie nood heeft aan cognitieve uitdaging, aan bijleren, wie echt gewoon heel blij wordt van nieuwe dingen leren, kan lusteloos, prikkelbaar of onrustig worden als dat niet gebeurd. Blijft zo'n persoon in steeds hetzelfde cirkeltje draaien wat betreft gedachten, tijdsinvulling, innerlijke dialoog, woonplaats, houding, opgedane kennis, werk, dagelijkse activiteiten,... dan gaat het bergafwaarts met de levenslust, net omdat er te weinig uitdaging is. Dat leidt tot stilstand, stagnatie en vindt er geen groei, verruiming, verrijking plaats. Nieuwe dingen leren waarvan je meteen voelt, ik leer iets nieuws, kan er dan voor zorgen dat dat vlammetje weer aangewakkerd en sterker wordt, waardoor de goesting opnieuw tot leven komt.
Wie niet de nodige uitdaging krijgt of neemt - en dat is voor zowel kinderen als volwassenen - gaat onderpresteren. Dat uit zich in veel fouten maken bij voor jou eenvoudige of reeds lang gekende dingen, geen initiatief meer nemen, niet meer doen wat je wel zou doen als je lekker energiek in je vel zou zitten, een scala aan bezigheden doe je niet meer (als dat is wat je nodig hebt of deel uitmaakt van wie je bent), allerhande ziektes, kwaaltjes en fysieke mankementen.
Voor bewuste kinderen die al op voorhand weten wat er aan vb leerstof gebracht gaat worden en daar geen sprankeltje nut, uitdaging of nieuwigheid in vinden én ook nog eens heel eigen zijn en weten wat ze wel en niet willen, kan net dat ervoor zorgen dat ze niet deelnemen aan die activiteit of les en voor iets kiezen dat hen meer boeit of uitdaging biedt (tenzij er voor extra uitdaging of een extra dimensie in het leren wordt gezorgd).
Luiheid kan dus gekweekt worden, ook - en vooral - bij zeer intelligente, bewuste, vitale, energieke mensen. Hierbij speelt de directe omgeving een grote rol.
Er wordt niet voor niets gezegd: 'De vijf mensen waar je het meest mee optrekt vormen je mee tot wie je wordt.' 'Omring je met de juiste mensen.' Dat klopt helemaal. Je identiteit bepaalt hierin uiteraard ook een bijzonder grote rol, hoe je in je vel zit en waar je zelf tegenaan loopt. Wie bijvoorbeeld moeilijk nee zegt tegen iets wat die niet wil, kan verwatering van de eigen grenzen en identiteit ervaren, waardoor je anders gaat reageren dan je vanuit je eigen autonome identiteit zou doen. Maar even terug naar het belang van de omgeving.
Mensen in je omgeving die enige kennis hebben van jouw persoon, hoe je functioneert en wat je nodig hebt om in gang te blijven, kunnen daarop inspelen. Wordt jouw behoefte daarin niet gezien of ondersteund, dan blijft jouw vlam niet als dusdanig branden. Ben je een kind, dan is het vaak nog minder eenvoudig om daarmee vooruit te komen als er weinig ondersteuning of gepaste feedback uit de directe omgeving komt. De aard van het beestje is hierbij uiteraard zeer bepalend.
Wie als omstaander in zijn eigen wereldje leeft of met persoonlijke dingen bezig is of het moeilijk heeft om gelijk welke reden, zal ook minder alert zijn op of minder energie hebben om in te gaan op wat eigenlijk gewenst of nodig is. Zeer normaal, zeer menselijk. Het is dus van belang dat je zelf goed in je vel zit om het ook voor anderen aangenamer en wenselijk te kunnen maken.
Dat is het voor nu in een klein notendopje. Het is dus goed mogelijk dat je passief, lusteloos, lui en moe bent, omdat je eigenlijk héél veel energie en goesting hebt om te leven en het niet gebruikt zoals wenselijk is. Doe jezelf, neem tot jou wat je nodig hebt en geef het vorm op je eigen unieke wijze. Daar krijg je pas energie van!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten