Dat ik gevoelig ben, daar kan ik gewoon niet naast, dat is van kindsbeen af. Of het er iets mee te maken heeft dat ik in het dierenriemteken kreeft geboren ben, laat ik in het midden. Er is altijd wel iets van aan, maar daar hebben we het nu niet over.
Gaandeweg ontwikkelden zich nog
andere gevoeligheden, zoals bijvoorbeeld weten bij wie of waar je moet zijn of
net niet moet zijn, energie kunnen lezen bij mensen, stervensbegeleiding bij
dieren bij het overgaan van de ziel, dingen weten van mensen die je niet kent, kennis
en handelingen uit lang vervlogen tijden – die leerde ik nooit, maar zijn wel
aanwezig, weten wat de inhoud van een boek is zonder het te lezen, weten dat er iets gaat gebeuren (maar nog niet exact wat) waarbij
jouw actie vereist is, aurakleuren weten, op voorhand weten hoe verhaaltjes of moppen die je niet
kent gaan aflopen, weten of iemand de waarheid spreekt of niet, helen met je handen, geheel naturel alsof het er altijd al
is geweest, leerstof gigasnel in je opnemen of al geabsorbeerd hebben nog voor de hele uitleg gedaan is, de essentie bij mensen kunnen
aanraken, inzicht, overzicht en doorzicht hebben in situaties en mensen en
weten hoe te handelen in het moment, mogelijkheden zien zoals het in een
verdere toekomst zou kunnen zijn, vanop afstand zien wat er nodig is, kunnen
spelen met energie waardoor situaties (kunnen) veranderen, bewust dromen – de zogenaamde
lucide dromen, automatisch schrift, (en wat op dit moment minder relevant is en
ook veel minder aanwezig – tot niet – is het contact met engelen, communiceren
met dieren en bomen, contact met de grote leegte/het al en al die dinges,
channeling, meditaties ‘bedenken’,…)…
Je intuïtie kan ontzettend sterk zijn én juist, ze kan ook verzwakken
– of zo kan het lijken alleszins – minder duidelijk aanwezig zijn of zelfs
inactief lijken en soms ook afhankelijk zijn van de situatie waarin je jezelf
hebt gebracht. (Ga ik even niet verder op in.)
Het goede nieuws is, dat je je intuïtie (opnieuw) kan trainen, op verschillende manieren. In het heel kort: Je
creativiteit inzetten is een goeie, dingen anders doen dan je gewend bent,
raden wie er aan de voordeur belt, wie je op je gsm belt, wat er in een
cadeautje zit,…kleine dingetjes.
Nu wilde ik eens iets testen waarvan ik weet dat het kan en het elders op de wereld ook van jongs af aan geoefend wordt. Voor
mezelf getest: Kan je het voelen welke kleur een papier heeft? Ik wist als kind
in het donker en op de tast welk kledingstukken ik vast had als ik in m’n
kleerkast dook. Maar dat had helemaal niets met intuïtie te maken. Da’s geheugentraining met de textuur van de kledingstukken. Papier is zo net even
wat anders.
Mijn intuïtie staat al een tijdje op low active… dus of er überhaupt
ook maar iéts uit de bus zou komen met die papieren was nog maar de vraag. Ik
neem dus een kleurenpaletje aan gekleurd papier, zet me ermee op de zetel en
sluit mijn ogen. Eén voor één neem ik de papieren vast, zeg een kleur en open
dan mijn ogen om te kijken of er een match is.
Prrrrrr… Haha, lol, wat dacht je dan, natuurlijk niet! Wat
wél bijzonder was: ik deed het drie keer na elkaar met dat stapeltje en élke
keer weet ik het als ik het groene papier vast heb. Ik weet het onmiddellijk.
Misschien voelt die anders…? Nee, daar ligt het niet aan. De tweede keer had ik
de groene en de witte correct. That’s it, verder niets. Behalve dat, wat op
zich toch ook al wel iets is, geen bijzonderheden. Groen, de kleur van het
hartchakra, de hoop, genezing, vruchtbaarheid, de natuur,… of gewoon van een
groen blad papier. Lukt het bij jou? Straks eens met de kinderen proberen. Benieuwd. ^^
Geen opmerkingen:
Een reactie posten