Is een harmonieuze, vredevolle wereld een utopie? (7 min read)

Een mooie droom, een wereld waarin vrede heerst. Waarin iedereen geeft en neemt, deelt en ontvangt, er uitwisseling van energie is op een manier dat de balans in evenwicht is... uitwisseling van diensten, goederen, kennis, ... Een wereld van overvloed, voor elk levend wezen. Harmonie, evenwaardigheid en eerbied voor ook dieren en planten, als gelijkgestemden. Waarbij de geneeskunde heel andere technieken gebruikt om te genezen. Waar communicatie op een geheel andere manier gebeurt. Waarin voedsel terug vanuit de natuur komt en niet per se gemanipuleerd hoeft te worden tot iets dat nauwelijks nog voedingswaarde heeft.  

Believer

Ik bén realistisch, hetzij op een andere manier. Meer nog dan een dreamer ben ik een believer. Ik wéét dat het kan, ik geloof dat het kan, ik zie en voel dat het kan, ik heb ervaren dat het mogelijk is, ik heb geleefd wat mogelijk is. En dat kan steeds opnieuw, ook als je onderuit gaat. Ook als je 5 jaar of 10 jaar struggled. Of al je hele leven depri bent. Of in een rolstoel zit of ongeneeslijk ziek bent. Je situatie hoeft je niet te belemmeren in wie je bent of het verwezenlijken van dromen. Al leven we wel vaak op die manier. 

Mogelijkheden en kansen zien

Uitgaan van wat is, is realistisch. Uitgaan van wat mogelijk is, brengt hele andere mogelijkheden. En mogelijkheden zijn er altijd meer dan je kan bedenken in het moment. En zeker als je met meerdere mensen bent. Wist je dat er gigantisch veel manieren bestaan om de afwas te doen? 

Wij zijn zoveel breder en ruimer dan ons geleerd wordt. Je hoeft trouwens geen woord te geloven van wat mensen zeggen en van wat is. Ook van mij niet. Geloof wat je zelf wil.

If you can dream it, you can do it!

Je kent waarschijnlijk wel ‘If you can dream it, you can do it.’ Dat is een zinnetje dat je niet moet onderschatten. Als je weet wat je wil, wat je anders wil, dan kan je dat bereiken. En soms is dat knokken, hard werken, veel werken, veel vallen en weer opstaan. Vooral dat laatste. Soms gaat het vanzelf en is elke dag vakantie, komen er geld en geschenken en mensen en middelen schijnbaar out of the blue. Het is soms f*cking hard afzien en klappen incasseren. De manier waarop je ermee omgaat, doet gigantisch veel. Maar wil je iets anders, dan heb je iets te doen.

Slachtofferschap - you decide your vibe

Je hoort het nog steeds: ‘Ge kunt niemand vertrouwen!’ ‘Ik moet het toch allemaal zelf doen!’ ‘De wereld is toch naar de kloten, waarom zou ik nog m’n best doen? Het levert geen f*ck op!’ ‘Leven is moeilijk.’ Iedereen doet toch maar verder met elkaar het leven zuur te maken en mekaar den afgrond in te boren.’

Ok, ge hebt allemaal gelijk! Helemaal. Dat klopt als een bus. Ik doe daar ook weleens aan mee, zonder uitzondering. Ik doe ook weleens zielig en blijf wel vaker op de grond liggen als een zak zielige blubber vanillepudding (bleekscheet zijnde, dus helaas geen chocolade), kom geen meter vooruit – integendeel, snotter zwembaden vol, lekker klieren en verzwelgen in zelfmedelijden, slachtofferschap en drama. Yep, I know it all. Helpt me dat verder? Geen reet. (Tenzij ik er iets uit leer, een inzicht opdoe en het geleerde doorgeef aan anderen, dan wordt het eigenlijk getransformeerd tot iets zinvol.) Niet mezelf en nog minder een ander. Voor wie doe je dat dan eigenlijk? Want dat doe je zelf, weet je wel. Jezelf het leven zuur maken, zijn we vaak goed in. ‘Dat gaat niet, lukt niet, kan dat niet, te weinig geld, te weinig tijd, teveel van dit, te zus, te zo, omwille van iets wat buiten ons ligt, opmerkingen en uitspraken van anderen, van systemen die ‘nu eenmaal zo werken’. 

En mag dat, zo leven? Tuurlijk. Is dat aangenaam? Veelal niet, wel een optie. En een mogelijk onderdeel van een mensenleven, maar het hoeft niet per se. Je keuzes in het moment zijn gigantisch van belang. You decide your vibe.  Weet dat je heel veel ook doorgeeft aan je kinderen, zij die na je komen en rondom jou zijn. En weet dat het ook zoveel gigantisch anders kan. Dat je niet per se klappen krijgt als je je nek durft uit te steken. Dat je gesteund en aangemoedigd wordt. En dat dat eigenlijk zelfs niet nodig is, als je gelukkig bent met wat is en genoeg in jezelf gelooft - en blijft geloven.

Hoe wens jij te leven? Vanuit welk idee? Hoe behoud je enthousiasme en zin in leven? Hoe haal je jezelf en anderen onderuit? In elke vorm van zijn en elke vorm van emotie, suc6 en 'falen' zit een systeem. En jij doet het. Iedereen doet het. Find out.

Wij zijn de maatschappij

Het zijn wij mensen die mee de maatschappij – de samenleving - vormgeven, wij zijn de maatschappij. Is het niet naar ons goesting, dan hebben we iets te veranderen. Een manier van kijken, onze houding, perceptie, overtuiging, manier van denken, handelen, voelen, communiceren. En met een hoop mensen samenleven maakt dat het weleens botst en je naar nieuwe of andere manieren van samenwerken zoekt, op een manier dat het wel kan. Of je slaat een andere weg in. En misschien duurt het nog een eeuwigheid vooraleer er een ander evenwicht is, en misschien blijven er altijd wel louche praktijken bestaan. Ik geloof oprecht dat er harmonie mogelijk is tussen mens, plant, dier en alles wat we niet kunnen waarnemen met het fysieke oog. Een vredevolle wereld. En eigenlijk is dat altijd al aanwezig, als je er ook zo naar kijkt. Uiteindelijk klopt het volledige plaatje op elk moment, omdat ieder wezen op zijn plaats van ontwikkeling is.

Jij kan een verschil maken!

Als individu kan je wel degelijk een massive verschil maken! Voorbeelden genoeg. Zelfs je oma die je moeder leerde een spel te maken van elk huishoudelijk karweitje, wie het op haar beurt doorgeeft aan haar kinderen en zij weer aan de volgende generatie. 

Waar jij verandert en wat jij verandert in jezelf, heeft gigantisch veel effect op de hele wereld.

We bestaan uit dezelfde bouwstenen. Dragen allen de gehele bestaansgeschiedenis van deze planeet, want het water dat we drinken komt uit natuurlijke bronnen. En vermits water een geheugen heeft en de volledige evolutie meemaakte vanaf het moment er water was, wij allen met elkaar verbonden zijn op manieren dat we het zelf niet eens beseffen, maakt dat de kleinste impuls bij onszelf, een impuls geeft aan het gehele systeem, in microkosmos, in macrokosmos. Wat ik kan, kan jij ook en wat jij kan, kan ik ook. Alleen hoef ik dat niet zo te doen, want ik heb eigen keuzes te maken en een vrije wil (stof voor een goei discussie slash ideeënuitwisseling :-p).

Wat we aan onszelf doen, doen we rechtstreeks en onrechtstreeks aan een ander.  Andersom ook, wat we aan een ander doen, krijg je toch weer terug op je eigen nek. Soms instant. Karma enzo... :-) Je kan het dus evengoed aangenaam en naar je zin maken, right?

Hoe bijvoorbeeld?

Hoe kan je nu een verschil maken als mens alleen? Door vb zelf te zijn en te leven hoe je het wenst (en niet voort te gaan op wat is dat zo scheef lijkt te lopen). Zelfs een mens die als dakloze op straat leeft, kan helemaal perfect gelukkig zijn. 

Je perceptie verandert als jij gelukkig bent en jezelf leeft, je houding, je manier van handelen, denken, voelen, spreken. Wat eerst degoutant leek, kan ineens een ander randje krijgen, omdat je iets bij jezelf veranderde. Wat niet wil zeggen dat je niet zelf weleens worstelt, uitdagingen tegenkomt en het puntje van je tong soms beter ff afbijt (niet doen, krijg je spijt van).

Be the change has massive impact

By the way, als jij vanuit je binnenste sprankel leeft, wat je gelukkiger en blijer en vrijer maakt, vanuit mogelijkheden kijkt, vanuit jezelf richting de wereld en JIJ bent gelukkig, wat. een.gigantisch. verschil. maakt dat. In de eerste plaats voor jezelf. En daarmee ook de wereld. Weet je dat je daarmee ook anderen aansteekt? Je relaties gigantisch verbetert? Dat je de mogelijkheden voor anderen vergroot, letterlijk? Dat zij ook ineens kunnen wat jij kan, zin hebben of krijgen in hetzelfde of iets gelijkaardigs, gewoon omdat jij het doet? Omdat jij lekker in je vel zit, straal je ook iets anders uit en dat heeft effect. Het kan ook zijn dat ze zelfs beter zijn of worden in diezelfde activiteiten dan jij. Soms met heel veel geduld, soms quasi direct. We zijn rare wezens. Raar in de betekenis van bijzonder. En toch ook heel gewoon.

Is het utopisch? Voor mij niet. Ik vind het realistisch. Ik ben een believer.