woensdag 1 april 2020

Daar deed ik het weer... Sommige dingen raak je nooit kwijt, al lijkt het soms wel zo - 6e zintuigstuff (3 min read)

Een tijdje terug zat ik met enkele vrouwen in een cursus.
Tegen het einde was er een lady aan het snotteren. Beetje emo. Ook in de loop van de namiddag had ze al laten weten dat er wat dwars zat.
Telkens ze zoiets uitte, kreeg ik zin - eerder een lichte push in m'n wezen - om een 'healing' te geven (what's in a name) of iets met haar energetische huishouding te doen.
Tegen het einde van de dag had ze dat terug voor. Ze voelde zich best ok, ook geëmotioneerd en leek niet bij een dieperliggend gevoel of emotie te kunnen komen. Ik vroeg haar dus of ik wat mocht doen. Uit ervaring weet ik dat wat ik doe ofwel dingen losmaakt, ofwel ontspant en van daaruit verbetering brengt, ofwel volledig laat verdwijnen.

Vermits het een een hele tijd geleden is dat ik nog zoiets bewust deed, ging ik te werk vanuit aanvoelen en wat ik 'zag' rondom haar. Het zesde zintuig gelijk ze zeggen. Nog net even anders dan intuïtie.
Sommige dingen zijn er gewoon, heb ik van mezelf en heb ik nooit cursus of studies voor gevolgd. Bijleren kan altijd, dus dat doe ik ook wel als ik daar zin in heb of het zinvol vind - en graag bovendien.
Ik deed dus mijn ding (voor zover ik het nog wist - hoe meer je iets traint, hoe beter de knowhow. Dat verdwijnt weer even naar de achtergrond als je dat voor langere tijd niet doet, net als met niet volledig ingebakken geleerde talen.) en dat werd zeer geapprecieerd. Enkele thema's werden aangeraakt, emoties en spanning werden gelost. Alle beetjes zijn goed. ;-)
En ja, natuurlijk vond ik dat fijn om nog eens te benutten. Dankjewel aan deze vrouw.

Soms heb ik het idee, of had ik het idee, dat ik enkele van mijn 'bijzondere gaven' kwijt was. Je kan zo van die skills hebben die je van je leven niet meer kwijt wil. Net als bijvoorbeeld exact weten wat er moet gezegd worden of welke actie moet ondernomen worden om een zootje ongeregeld op een luchtige manier weer tot een draaiend geheel te brengen. Of net dát stukje kunnen aanraken in een kind of een volwassene - of een systeem / organisatie / groep - wat nodig is om tot bloei of verdere ontwikkeling te komen.
Dat laatste is een zaligheid en voor mij persoonlijk misschien wel het allerfijnst om te ervaren.

Wat je talenten kan vertroebelen?
De keuzes die je maakt. Er geen of minder aandacht aan besteden doordat je andere dingen gaat doen. Situaties die veranderen of om andere aandacht vragen. En niet het minst van al, je emoties en je gedachten. Die kunnen een stevig stukje roet in het eten zwieren. En dat laat je beter aan de binnenkant van de schorsteen hangen, anders heeft zwarte Piet geen job meer.
(Moeilijke of verstoorde thuissituaties maken zeker ook bij kinderen en adolescenten dat het leren en ontwikkelen vaak minder vlot verloopt. Daar hoeft geen kanttekeningetje bij. Wie in gedachten verzonken is, boos is, in z'n hoofd zit... kan niet tot optimaal leren komen.)

Meester worden over en het kunnen controleren van je emoties, gedachten en gevoelens vraagt enige training. Kan je volledig meester over worden, zodat je zelf kan kiezen wat je denkt en voelt en richting geeft, vanuit volledig gecenterd zijn. Kan ook weer de dieperik ingaan. 't Zijn kapoenen, die emoties, life is way better when you take the lead. ;-)

De energetica, ja, 't is een heerlijkheidje als je ermee om weet te gaan. :-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten