Verwachtingen
Dat heeft alles met verwachtingen te maken. Met het gat tussen wens en werkelijkheid dat niet gedicht is. Tussen wat je wil en wat is.
Je verwacht dat er iets gaat gebeuren en het gebeurt niet.
Je verwacht van jezelf dat je zus of zo handelt en je doet of deed het niet.
Je verwacht van een ander dat die dit of dat doet en dat gebeurt niet. Of dat iemand is zoals je had gehoopt en dat blijkt toch anders te zijn.
De dingen zijn anders gelopen dan je gewenst of gehoopt had.
Allemaal verwachtingspatronen. Het kan alleen maar uitdraaien op teleurstelling als je gehecht bent aan een uitkomst. Mogelijk ben je zelfs boos of gefrustreerd hierover.
Ontmoediging
Ontmoediging steekt de kop op wanneer je té vaak teleurstelling ervoer. Of wanneer de uitdaging heel erg groot was en je 'niet slaagde'. Zo'n stevige domper kan ervoor zorgen dat je voor een langere periode 'out' bent. Geen zin meer. Het hoeft niet meer. Je ziet het niet meer zitten. Het lukt toch nooit... Allemaal ideeën die de kop op kunnen steken. En je uiteindelijk niet veel verder helpen.
Uitkomst
Het voordeel van een teleurstelling, is dat je wéét wat je anders wil. Je had immers gehoopt op iets anders, een andere uitkomst, een andere handeling, een andere reactie of mogelijkheid. In veel situaties kan je dus iets leren van je teleurstelling en maken dat het een volgende keer anders verloopt. Soms kan je het nog vrij snel omkeren of zo reageren dat je teleurstelling wordt opgeheven en je alsnog voor elkaar krijgt waar je naar uitkeek. Soms heb je dingen gewoon te aanvaarden zoals ze zijn voor je weer verder kan om er al dan niet iets mee te doen. Ook je boosheid - als die er is - herkennen en erkennen kan helpen. Soms is het niet voldoende om je boosheid verbaal te uiten en ontspan je hier wél in wanneer je het teruggekoppeld krijgt (door iemand anders of zelfs door het geschreven te zien staan en jezelf te bevragen en te bevestigen): 'Ben je boos?' 'Ja, inderdaad, ik ben boos.' Simpelweg ruimte hieraan geven kan ontspanning brengen en een nieuw uitgangspunt.
Bij ontmoediging is de moed je in de schoenen gezonken en vraagt het mogelijk net even meer wilskracht, oppep, aanpak om jezelf weer op de rails te zetten. Je omgeving kan daarin een cruciale rol spelen. Is die er niet of niet erg helpend, dan is het aan jezelf - en uiteindelijk is dat altijd zo - om jezelf weer op te rapen of dat te doen wat nodig is om je weer op de rails te zetten. Er is maar 1 persoon die jou gelukkig kan maken en dat ben je zelf.
Terug starten met wat je blij maakt en/of waarmee je stopte, een andere uitdaging aangaan, een andere aanpak... zijn mogelijkheden, al dan niet met externe hulp. Depri doen doe je zelf, dus kan je evengoed weer die glimlach opzetten, ook al duurt het even langer.
Wat wil je? Wat heb je nodig?
Twee vragen die je er even bij kunnen laten stilstaan bij wat je nu eigenlijk wil. Weet je dat, dan kan je daarin al verder. Soms heb je ook iets nodig om dat te doen wat je wil. Dat kan gaan over moed, lef, ballen, over geld, over tijd, over hulp, materiaal, gezelschap... Ook daarin kan je om hulp vragen als je het niet onmiddellijk vanuit jezelf doet of het je mogelijk alleen even niet lukt.
Opgelet!
Zorg ervoor dat je van teleurstelling geen patroontje kweekt. Dat werk je namelijk heel snel in de hand, alleen maar teleurstellingen en dingen die mislukken.
Het tegenovergestelde van teleurstelling is tevredenheid of succes. Je zal voor kleine en grote successen kunnen zorgen, kijken hoe je dat doet en dat vooral blijven doen.
Er is namelijk een strategie voor beide. En die doe je zelf. Zet je jezelf in situaties die gedoemd zijn te mislukken? Kijk je enkel naar wat niet lukt? Doe je aan self fulfilling prophecy (zie je wel...). Of grijp je mogelijkheden die je al op voorhand of op langere termijn blij maken? Zie je in alles een positieve kant en kan je daarmee verder? Je kan het kweken, zowel teleurstelling als succes.
Zolang je leeft, zijn er mogelijkheden en kan het nog alle kanten op. Choose the things that make you feel better.
Allemaal verwachtingspatronen. Het kan alleen maar uitdraaien op teleurstelling als je gehecht bent aan een uitkomst. Mogelijk ben je zelfs boos of gefrustreerd hierover.
Ontmoediging
Ontmoediging steekt de kop op wanneer je té vaak teleurstelling ervoer. Of wanneer de uitdaging heel erg groot was en je 'niet slaagde'. Zo'n stevige domper kan ervoor zorgen dat je voor een langere periode 'out' bent. Geen zin meer. Het hoeft niet meer. Je ziet het niet meer zitten. Het lukt toch nooit... Allemaal ideeën die de kop op kunnen steken. En je uiteindelijk niet veel verder helpen.
Uitkomst
Het voordeel van een teleurstelling, is dat je wéét wat je anders wil. Je had immers gehoopt op iets anders, een andere uitkomst, een andere handeling, een andere reactie of mogelijkheid. In veel situaties kan je dus iets leren van je teleurstelling en maken dat het een volgende keer anders verloopt. Soms kan je het nog vrij snel omkeren of zo reageren dat je teleurstelling wordt opgeheven en je alsnog voor elkaar krijgt waar je naar uitkeek. Soms heb je dingen gewoon te aanvaarden zoals ze zijn voor je weer verder kan om er al dan niet iets mee te doen. Ook je boosheid - als die er is - herkennen en erkennen kan helpen. Soms is het niet voldoende om je boosheid verbaal te uiten en ontspan je hier wél in wanneer je het teruggekoppeld krijgt (door iemand anders of zelfs door het geschreven te zien staan en jezelf te bevragen en te bevestigen): 'Ben je boos?' 'Ja, inderdaad, ik ben boos.' Simpelweg ruimte hieraan geven kan ontspanning brengen en een nieuw uitgangspunt.
'Zolang je leeft zijn er mogelijkheden
en kan het nog alle kanten op!'
Bij ontmoediging is de moed je in de schoenen gezonken en vraagt het mogelijk net even meer wilskracht, oppep, aanpak om jezelf weer op de rails te zetten. Je omgeving kan daarin een cruciale rol spelen. Is die er niet of niet erg helpend, dan is het aan jezelf - en uiteindelijk is dat altijd zo - om jezelf weer op te rapen of dat te doen wat nodig is om je weer op de rails te zetten. Er is maar 1 persoon die jou gelukkig kan maken en dat ben je zelf.
Terug starten met wat je blij maakt en/of waarmee je stopte, een andere uitdaging aangaan, een andere aanpak... zijn mogelijkheden, al dan niet met externe hulp. Depri doen doe je zelf, dus kan je evengoed weer die glimlach opzetten, ook al duurt het even langer.
Wat wil je? Wat heb je nodig?
Twee vragen die je er even bij kunnen laten stilstaan bij wat je nu eigenlijk wil. Weet je dat, dan kan je daarin al verder. Soms heb je ook iets nodig om dat te doen wat je wil. Dat kan gaan over moed, lef, ballen, over geld, over tijd, over hulp, materiaal, gezelschap... Ook daarin kan je om hulp vragen als je het niet onmiddellijk vanuit jezelf doet of het je mogelijk alleen even niet lukt.
Opgelet!
Zorg ervoor dat je van teleurstelling geen patroontje kweekt. Dat werk je namelijk heel snel in de hand, alleen maar teleurstellingen en dingen die mislukken.
Het tegenovergestelde van teleurstelling is tevredenheid of succes. Je zal voor kleine en grote successen kunnen zorgen, kijken hoe je dat doet en dat vooral blijven doen.
Er is namelijk een strategie voor beide. En die doe je zelf. Zet je jezelf in situaties die gedoemd zijn te mislukken? Kijk je enkel naar wat niet lukt? Doe je aan self fulfilling prophecy (zie je wel...). Of grijp je mogelijkheden die je al op voorhand of op langere termijn blij maken? Zie je in alles een positieve kant en kan je daarmee verder? Je kan het kweken, zowel teleurstelling als succes.
Zolang je leeft, zijn er mogelijkheden en kan het nog alle kanten op. Choose the things that make you feel better.
Het verankeren of vastleggen van je kleine en grote overwinningen, je gelukjes en fijne momenten, zijn een handig hulpmiddel. Een herinnering aan fijne momenten, waar je steeds opnieuw kan naar teruggrijpen.
'Is de dag niet je vriend geweest, dan is hij je leraar geweest.' Ook daaruit kan je dingen neerschrijven of 'verwerken' in een tekst, lied, creatief iets. Leerrijk en zo heeft het ineens een plaats gekregen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten