Slechts 1 vraag om verantwoordelijkheid en zelfredzaamheid te bevorderen

Zelfredzaamheid, zo'n schoon woord. Hoe je plan te trekken. Hoe verantwoordelijkheid te nemen. Of te geven.

Verantwoordelijkheid geven aan kinderen (en volwassenen) is weten dat ze iets kunnen en goed gaan doen en hen klusjes, opdrachten en activiteiten aanbieden die hen verrijken - of hen begeleiden dat uit te voeren waar ze naar verlangen, ook als ze er ogenschijnlijk niet rijp voor zijn. Er niet vanuit gaan dat ze het niet gaan kunnen, te klein of te jong of te onbehulpzaam zijn, maar hen de kans geven bij te leren, net zoals je dat ook als volwassene doet. En ja, blunderen mag natuurlijk, dat doen we ons hele leven lang. Groeien door te knoeien.

Soms ontstaan er woordenwisselingen tussen mensen. Ook bij kinderen. 'Mamaaaa, den dien dit en den dien dat! 'Ja, maar....!' Om ellenlange discussies te vermijden zijn soms slechts enkele goed gemikte vragen voldoende. 
Dé vraag der vragen luidt als volgt: 

Wat kan jíj doen om het een volgende keer anders te laten verlopen? 

Deze vraag werpt je onmiddellijk terug op je eigen verantwoordelijkheid én mogelijkheden. Ook voor jezelf trouwens. Geef of neem je te weinig verantwoordelijkheid of neem je net teveel hooi op je vork, dan is deze vraag een goeie om de juiste handelingen bij de juiste persoon te laten. Je leert voor jezelf nadenken. Je leert zo te handelen dat het voor jezelf beter wordt, de grenzen duidelijk(er) worden aangegeven en er heel wat misverstanden vermeden worden. Het schept ruimte, vergroot de zelfredzaamheid, het zelfvertrouwen, geloof in eigen kunnen, behulpzaamheid, zelfrespect en onderling respect en het stimuleert om nieuwe vaardigheden eigen te maken.  

Mocht er dus ergens in je leven iets spaak lopen, stel jezelf even deze vraag: 

'Wat kan JÍJ doen om het een volgende keer beter of aangenamer te laten verlopen?'